Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
[Бир қетим] өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
У коча бойлап бузуқ [хотун турушлуқ] доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида [ишики алдидин өтти].
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
«Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
У бир һәмян пул елип кәтти, Ай толғичә у өйгә кәлмәйду» — деди.
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Аял көп шерин сөзлири билән раса қизиқтурди, Чирайлиқ гәплири билән уни әсир қиливалди.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Союшқа елип маңған өкүздәк, Һамақәт киши кишән билән җазаға маңғандәк, Қилтаққа чүшкән қуштәк, Жигит униң кәйнидин маңди. Җигирини оқ тешип өтмигучә, У бу ишниң һаятиға замин болидиғанлиғини һеч билмәйду.
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
И оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Дегәнлиримгә қулақ селиңлар,
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Қәлбиңларни бундақ хотунниң йолиға кәткүзмәңлар, Униң алдам халтисиға чүшүп кәтмәңлар.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Бундақ аял нурғун кишиләрни жиқитип яриландурған, Униң боғузлиған адәмлири толиму көптур,
