Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Hijo mío, guarda mis razones, y encierra contigo mis mandamientos.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Guarda mis mandamientos, y vivirás; y mi ley como las niñas de tus ojos.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Lígalos a tus dedos: escríbelos en la tabla de tu corazón.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Di a la sabiduría: Tú eres mi hermana; y a la inteligencia llama parienta:
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
Para que te guarden de la mujer ajena, y de la extraña, que ablanda sus palabras.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Porque mirando yo por la ventana de mi casa, por mi ventana,
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
Miré entre los simples, consideré entre los mancebos un mancebo falto de entendimiento,
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
El cual pasaba por la calle, junto a su esquina; e iba camino de su casa,
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
A la tarde del día, ya que oscurecía, en la oscuridad y tiniebla de la noche:
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
Y veis aquí una mujer, que le sale al encuentro con atavío de ramera, astuta de corazón,
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
Alborotadora y rencillosa: sus pies no pueden estar en casa:
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
Ahora de fuera, ahora por las plazas: asechando por todas las encrucijadas.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
Y traba de él, y bésale; desvergonzó su rostro; y díjole:
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
Sacrificios de paz he prometido, hoy he pagado mis votos:
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Por tanto he salido a encontrarte, buscando diligentemente tu faz; y héte hallado.
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Con paramentos he emparamentado mi cama, alzados con cuerdas de Egipto.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
He sahumado mi cámara con mirra, áloes, y canela.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Ven, embriaguémosnos de amores hasta la mañana: alegrémosnos en amores.
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Porque el marido no está en su casa, ha ido a un viaje muy largo:
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
El saco del dinero llevó en su mano, el día de la fiesta volverá a su casa.
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Derribóle con la multitud de la suavidad de sus palabras: con la blandura de sus labios le compelió.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Váse en pos de ella luego, como va el buey al degolladero, y como el insensato a las prisiones para ser castigado:
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
De tal manera que la saeta traspasó su hígado: como el ave que se apresura al lazo, y no sabe que es contra su vida.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Ahora pues hijos, oídme, y estád atentos a las razones de mi boca.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
No se aparte a sus caminos tu corazón; y no yerres en sus veredas.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Porque a muchos ha hecho caer muertos; y todos los fuertes han sido muertos por ella.
