Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Meu filho, guarde minhas palavras. Coloquem meus mandamentos dentro de vocês.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Guarde meus mandamentos e viva! Guarde meus ensinamentos como a maçã de seu olho.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Prenda-os em seus dedos. Escreva-as na tábua do seu coração.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Diga à sabedoria: “Você é minha irmã”. Chame a compreensão de seu parente,
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
that eles podem mantê-lo afastado da mulher estranha, do estrangeiro que lisonjeia com suas palavras.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Pois na janela da minha casa, Eu olhei através da minha grade.
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
eu vi entre os simples. Percebi entre os jovens um jovem sem compreensão,
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
passando pela rua perto de sua esquina, ele foi até a casa dela,
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
no crepúsculo, na noite do dia, no meio da noite e na escuridão.
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
Eis que uma mulher o encontrou com o traje de uma prostituta, e com intenção astuta.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
Ela é barulhenta e desafiadora. Seus pés não ficam em sua casa.
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
Agora ela está nas ruas, agora nas praças, e à espreita em cada esquina.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
Então ela o pegou, e o beijou. Com um rosto impudente, ela lhe disse:
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
“Sacrifícios de ofertas de paz estão comigo. Hoje eu já paguei meus votos.
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Por isso, vim ao seu encontro, para procurar diligentemente seu rosto, e eu o encontrei.
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Eu espalhei meu sofá com tapetes de tapeçaria, com panos listrados dos fios do Egito.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
I perfumaram minha cama com mirra, aloés e canela.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Come, vamos levar nosso recheio de amor até a manhã seguinte. Vamos nos consolar com amor.
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Pois meu marido não está em casa. Ele fez uma longa jornada.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Ele levou um saco de dinheiro com ele. Ele voltará para casa na lua cheia”.
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Com palavras persuasivas, ela o desviou. Com a lisonja de seus lábios, ela o seduziu.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Ele a seguiu imediatamente, quando um boi vai para o abate, como um tolo pisando em um laço.
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
Até que uma flecha atinja seu fígado, como um pássaro se apressa para a armadilha, e não sabe que isso lhe custará a vida.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Agora, portanto, filhos, escutem-me. Preste atenção às palavras da minha boca.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Não deixe que seu coração se volte para os caminhos dela. Não se desvie em seus caminhos,
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
pois ela já derrubou muitos feridos. Sim, todos os seus mortos são um poderoso exército.
