Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
O anake, ambeno o entakoo, vaho akafiro ama’o ao o fepèkoo;
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Fejaño o lilikoo vaho miveloma, naho i Fañòhakoy manahake ty sainte maso’o;
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Arohizo an-drambon-taña’o, sokiro an-takelan-tro’o.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Anò ty hoe ty hihitse; Rahavaveko irehe; vaho tokavo ty hoe: Rañetse, ty hilala,
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
hikalaña’ iareo azo tsy ho ami’ty tsimirirañe, tsy ho amy ambahiny malama firehakey.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Izaho an-dalan-keden-akibako ao nitilihitse an-tsingarakarake,
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
naho nisamba añivo’ o trentrañeo, nijiloveko an-teñateña’ o gaon-dahio, ty ajalahy tsy aman-dron-doha,
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
nitsake ty lalañe mioza an-kotso’e mb’eo, vaho nikopile mb’an-dalan-tsileke mb’añ’akiba’e mb’eo,
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
am-palipalitsieñe, ie ni-hariva ty andro, amy haien-kaleñe nimoromoroñey.
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
Le heheke ty rakemba mifanalaka ama’e, mihamiñe hoe tsimirirañe, hakalitahañe ty an-tro’e ao.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
Ie mitazataza naho miola, tsy mimoneñe añ’akiba’e ao o tombo’eo;
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
mbore an-dalañey, mbore an-kiririsa, mijeke amy ze atao fitsileañe.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
Fejañe’e i lahiy naho orofa’e vaho anoe’e ty hoe an-tarehe miriñake:
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
Amako ty soron-kanintsiñe vaho navahako anindroany o nifantàkoo;
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
aa le niakatse iraho hifañaoñan-tika, hitsoehako ty tarehe’o; heheke te tendreke.
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Fa nilafihako i tihikoy, an-deny maviabiake boak’ e Mitsraime.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Fa namitsezako rame ty fandreako, voñem-bahoñe naho romba.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Antao ito higenoke ty hatea ampara’ te porea’ ty maraindray; antato hifalefale an-katea.
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Tsy añ’anjomba ao ty valiko, fa nifokofoko añe,
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Ninday drala an-koroñe, vaho tsy himpoly naho tsy zava-volañe.
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
An-tsiriry maro ty anigiha’e; an-tsoñi’e mamolavola ty anjira’e aze.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Orihe’ i ajalahiy amy zao, misìtse mb’eo hoe añombe ho lentañe, hoe ty gege an-dongòke ho liloveñe,
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
ampara’ te trofahañ’ ana-pale ty ate’e; hoe kibo mibororoñe mb’am-palàñe mb’eo, amoea’e t’ie famoeam-piay.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Ie amy zao ry anakoo, tsanoño iraho, vaho tsendreño ty entam-bavako.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Ko ado’o hivio mb’an-dala’e mb’eo ty tro’o; ko mandifike mb’añ’oloñolo’e mb’eo;
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
amy te maro ty tsinipo’e nifotsake, vaho tsifotofoto o navetra’eo.
