Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Mofavre'nimoke, Keni'a nentahinka, kasegeni'a eri kagu'afi antegeno raza segantena kva huo.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Kasegeni'ama amage antesanana kagra kasefa hunka nemaninka, rempima hugamisua zana kavurgama kegava nehanankna hunka kegava huo.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Kazeri kagesa hanigu rini kazampi antaniankna hunka kantu kagu'afi tumoka'are krento.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Knare antahintahigura nensaro'e nehunka, antahi amahu antahintahigura nenafu'e hunka huo.
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
Ve'ama mani'nesia a'mo'ma kazeri savri'ma hu'zama nehinkeno'a, ana kemo'a kaza nehina rugazigati a'mo'ma kazeri savri hunaku'ma masavenkema nehanigeno'a, anankemo'a kagu'vazigahie.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Mago zupa mani'ne'na noniamofona zaho eri kampinti negogeno,
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
mago'a nehazave enevazafina kogeno amuno zamifina, mago nehaza ne'kanora, knare antahi'zama'a omane'nea ne' ke'noe.
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
Agra monko'amofo nontava'onte vu'nea nonkaranka nevuno, ana a'mofo nonte vu'nea kampi ufreno vu'ne.
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
Hanima huku'ma nehigeno hanimo'ma rentrako huzahifi anara hu'ne.
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
Ana a'mo'ma kukenama hu'neana monko a'nemo'za nehazankna kukena hu'neno, ana ne'ma masavenkema asamino azeri savri'ma hanigura e'ne.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
Ana a'mo'a kehagra hagra nehuno, nontera manirava oheno kankekanke nehige'za, rama vahe'mo'za ke'za antahi'za hu'naza are.
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
Ana a'mo'a hakarea zupa kampine, maketi kumapine, maka kaziga mani'neno vene'nema evazageno'a rezamaheno zamavazuma hanigu negea akino,
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
ana nehaza nera azeri anukiazamo antako hunenteno, avufga azeri oti'are avunutira negeno anage hu'ne,
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
Nagra menina narimpa fruma eri kresramana vugeno, huvempama hunte'noa kemo'a raga re'ne.
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Hu'negu kagriku hakare'na kagenaku oregati hago eme kage'na eri forehue.
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Isipi vahe'mokizmi pse'ane tavravereti mase tafera hunte'noe.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Hago knare manama vuzantamina miama, aloima, sinamoninu mase tafepina rutri hu'na ahemna vunte'noe.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Hagi egeta umaseneta, zokagora nereta musena nehanukeno ko'aturanteno.
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Nenave'a nontera omani'neanki, hago afete ka vu'ne.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Zgomo'a ku'afina avite'negeno vu'neankino kora omegosianki ama ikamofona amu'nontega esia kante vu'ne.
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Ana a'mo'a masavenkema asamino avresia nanekea, rama'a naneke asami'ne.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Ana ne'mo'a ame huno ve bulimakao afu aheku avazu hu'za nevazankna huno ana a'mofona avaririno vu'ne.
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
Kevemo'ma tumo'ruragino ahesnia zankura agesa ana ne'mo'a nontahino, agra namamo hareno krifu anagintepi ufreankna nehuno, ahe frisia zankura nontahie.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Hanki mofavre'nimote, tamagesa anteso'e hutma nanekeni'a antahiho,
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Atrenkeno tamagu'amo'a ana a'mofo kerera amagera ontege, kavareno agri kantera ovino.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Na'ankure ana a'mo'a rama'a vene'ne zamazeri haviza nehuno, zamahe fri'ne.
