Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Fiam, tartsd meg az én beszédeimet, és az én parancsolataimat rejtsd el magadnál.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Az én parancsolatimat tartsd meg, és élsz; és az én tanításomat mint a szemed fényét.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Kösd azokat ujjaidra, írd fel azokat szíved táblájára.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Mondd ezt a bölcseségnek: Én néném vagy te; és az eszességet ismerősödnek nevezd,
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
Hogy megőrizzen téged a nem hozzád tartozó asszonytól, és az ő beszédivel hizelkedő idegentől.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Mert házam ablakán, a rács mögül néztem,
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
És láték a bolondok között, eszembe vevék a fiak között egy bolond ifjat,
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
A ki az utczán jár, annak szeglete mellett, a házához menő úton lépeget,
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
Alkonyatkor, nap estjén, és setét éjfélben.
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
És ímé, egy asszony eleibe jő, paráznának öltözetében, álnok az ő elméjében.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
Mely csélcsap és vakmerő, a kinek házában nem maradhatnak meg az ő lábai.
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
Néha az utczán, néha a tereken van, és minden szegletnél leselkedik.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
És megragadá őt és megcsókolá őt, és szemtelenségre vetemedvén, monda néki:
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
Hálaáldozattal tartoztam, ma adtam meg fogadásimat.
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Azért jövék ki elődbe, szorgalmatosan keresni a te orczádat, és reád találtam!
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Paplanokkal megvetettem nyoszolyámat, égyiptomi szövésű szőnyegekkel.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Beillatoztam ágyamat mirhával, áloessel és fahéjjal.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
No foglaljuk magunkat bőségesen mind virradtig a szeretetben; vígadjunk szerelmeskedésekkel.
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Mert nincs otthon a férjem, elment messze útra.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Egy erszény pénzt vőn kezéhez; holdtöltére jő haza.
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
És elhiteté őt az ő mesterkedéseinek sokaságával, ajkainak hizelkedésével elragadá őt.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Utána megy; mint az ökör a vágóhídra, és mint a bolond, egyszer csak fenyítő békóba;
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
Mígnem átjárja a nyíl az ő máját. Miképen siet a madár a tőrre, és nem tudja, hogy az az ő élete ellen van.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Annakokáért most, fiaim, hallgassatok engem, és figyelmezzetek az én számnak beszédeire.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Ne hajoljon annak útaira a te elméd, és ne tévelyegj annak ösvényin.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Mert sok sebesültet elejtett, és sokan vannak, a kik attól megölettek.
