Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Mein Kind, behalte meine Rede und verbirg meine Gebote bei dir.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Behalte meine Gebote, so wirst du leben, und mein Gesetz wie deinen Augapfel.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Binde sie an deine Finger; schreibe sie auf die Tafel deines Herzens.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Sprich zur Weisheit: “Du bist meine Schwester”, und nenne die Klugheit deine Freundin,
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
daß du behütet werdest vor dem fremden Weibe, vor einer andern, die glatte Worte gibt.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Denn am Fenster meines Hauses guckte ich durchs Gitter
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
und sah unter den Unverständigen und ward gewahr unter den Kindern eines törichten Jünglings,
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
der ging auf der Gasse an einer Ecke und trat daher auf dem Wege bei ihrem Hause,
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
in der Dämmerung, am Abend des Tages, da es Nacht ward und dunkel war.
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
Und siehe, da begegnete ihm ein Weib im Hurenschmuck, listig,
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
wild und unbändig, daß ihr Füße in ihrem Hause nicht bleiben können.
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
Jetzt ist sie draußen, jetzt auf der Gasse, und lauert an allen Ecken.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
Und erwischte ihn und küßte ihn unverschämt und sprach zu ihm:
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
Ich habe Dankopfer für mich heute bezahlt für meine Gelübde.
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Darum bin herausgegangen, dir zu begegnen, dein Angesicht zu suchen, und habe dich gefunden.
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Ich habe mein Bett schön geschmückt mit bunten Teppichen aus Ägypten.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Ich habe mein Lager mit Myrrhe, Aloe und Zimt besprengt.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Komm, laß und buhlen bis an den Morgen und laß und der Liebe pflegen.
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Denn der Mann ist nicht daheim; er ist einen fernen Weg gezogen.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Er hat den Geldsack mit sich genommen; er wird erst aufs Fest wieder heimkommen.
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Sie überredete ihn mit vielen Worten und gewann ihn mit ihrem glatten Munde.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Er folgt ihr alsbald nach, wie ein Ochse zur Fleischbank geführt wird, und wie zur Fessel, womit man die Narren züchtigt,
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
bis sie ihm mit dem Pfeil die Leber spaltet; wie ein Vogel zum Strick eilt und weiß nicht, daß es ihm sein Leben gilt.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
So gehorchet mir nun, meine Kinder, und merket auf die Rede meines Mundes.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Laß dein Herz nicht weichen auf ihren Weg und laß dich nicht verführen auf ihrer Bahn.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Denn sie hat viele verwundet und gefällt, und sind allerlei Mächtige von ihr erwürgt.
