Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Ka capa, kak awi kqawn ve ngai nawh, kak awipek khqi boeih ve kym lah.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Kak awipek khqi ce haana nawh hqing pyi; kak awipek boeih ve mik amyihna qeetna.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Na kutawh byn nawh nak lingbyi catlap awh qee.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Cyihnaak venawh, “Ka nanu nang ni,” ti nawh, zaaksimnaak ce nam cawtnu na khy.
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
Nuk chee lakawh ni doen nawh khawsak amak leek nu a sykzoeknaak awhkawng a ni doen naak ham.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Ka im chawhhlep ak poek awhkawng qyym nyng,
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
Kawlung amak soep cadawng khqi ang lak awh cadawng poekthainaak amak ta ce hu nyng saw,
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
Nula a awmnaak lamkil benna ce cet nawh a im lam ce pan hy.
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
Khawmy nawh khawmthan, thanlung khuiawh ce nula im lam ce pan hy.
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
Ce nula taw pum ak zawi suihsak ing hlawihhlan qu nawh thailatnaak ing ak khawsa ni.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
A hyy tho nawh imawh awm poekpoek ham am ngaih nawh a khawphaa ing dym am ngaih hy.
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
Tuhqoe awm imkawt awh, imkil awh, lamkil a hoeiawh van nawh sui hy.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
A huh cadawng ce tunawh mawk hy, a hat thlang amyihna a venawh,
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
“Kaiawh qoepnaak hyih phum ham ka taak ce, tuhngawi kak awikam amyihna pha hawh hy.
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Ceamyihna awm saw nang ak do ham ingkaw ak sui hamna law nyng, nang nihuk khoem nyng.
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Ka ihkhunawh hiphaih ak leek soeih, Egypt hiphaih ce phaih nyng.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Ka ihkhun ce myrrah, aloe ingkaw thikuii ing hloen boeih hawh nyng.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Law lah, mymcang khaw a thaih hlan dy lungnaak ing nawm haih lah sih, lungnak ingawh ngaihsoep sak lah sih nyng.
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Imawh ka vaa am awm hy, khawlawnk hla na khinna dii hy.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Tangka bawm khyn nawh, pihla a lum hlan dy am voei law hly hy,” ti na hy.
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Ak awitui ing sykzoek nawh, am kyihcah qunaak ing lam hang pyi hy.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Cedawngawh him hamna a mi sawi vaitaw, ak qaw ami phepnaak qui aawi hamna ak cet,
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
Pha ing a thih hly a siim kaana ang hlaa ing ding nawh dawng lam a pan amyihna nula hu nace baang pahoei hy.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Cedawngawh ka capa khqi aw, kak awi ve ngai unawh, kam khaa awhkaw awi ak cawn law ve haana lah uh.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Nak kawlung ing a lamawh koeh hquut sei taw, a lampyi awhkawng ce pleeng seh nyng.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Anih ing thlang khawzah leembai sak nawh, a him khqi awm thlang khawzah ni.
