Przysłów 6
1 Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:
Filho meu, se ficaste por fiador do teu companheiro, se déste a tua mão ao estranho,
2 Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.
Enredaste-te com as palavras da tua bocca: prendeste-te com as palavras da tua bocca.
3 Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.
Faze pois isto agora, filho meu, e livra-te, pois já caiste nas mãos do teu companheiro; vae, humilha-te, e aperta com o teu companheiro.
4 Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.
Não dês somno aos teus olhos, nem adormecimento ás tuas palpebras.
5 Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.
Livra-te como o corço da mão do passarinheiro.
6 Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;
Vae-te á formiga, ó preguiçoso: olha para os seus caminhos, e sê sabio.
7 Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,
A qual, não tendo superior, nem official, nem dominador,
8 Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.
Prepara no verão o seu pão: na sega ajunta o seu mantimento.
9 Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?
Oh! preguiçoso, até quando ficarás deitado? quando te levantarás do teu somno?
10 Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.
Um pouco de somno, um pouco tosquenejando; um pouco encruzando as mãos, para estar deitado.
11 A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.
Assim te sobrevirá a tua pobreza como o caminhante, e a tua necessidade como um homem armado.
12 Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;
O homem de Belial, o homem vicioso, anda em perversidade de bocca.
13 Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;
Acena com os olhos, falla com os pés, ensina com os dedos.
14 Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.
Perversidade ha no seu coração, todo o tempo maquina mal: anda semeando contendas.
15 Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.
Pelo que a sua destruição virá repentinamente: subitamente será quebrantado, sem que haja cura.
16 Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;
Estas seis coisas aborrece o Senhor, e sete a sua alma abomina:
17 Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;
Olhos altivos, lingua mentirosa, e mãos que derramam sangue innocente:
18 Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;
O coração que maquina pensamentos viciosos; pés que se apressam a correr para o mal;
19 Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.
A testemunha falsa que respira mentiras: e o que semeia contendas entre irmãos.
20 Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Filho meu, guarda o mandamento de teu pae, e não deixes a lei de tua mãe;
21 Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.
Ata-os perpetuamente ao teu coração, e pendura-os ao teu pescoço.
22 Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,
Quando caminhares, te guiará; quando te deitares, te guardará; quando acordares, ella fallará comtigo.
23 (Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)
Porque o mandamento é uma lampada, e a lei uma luz: e as reprehensões da correcção são o caminho da vida
24 Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.
Para te guardarem da má mulher, e das lisonjas da lingua estranha.
25 Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.
Não cubices no teu coração a sua formosura, nem te prendas com os seus olhos.
26 Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.
Porque por causa d'uma mulher prostituta se chega a pedir um bocado de pão; e a mulher dada a homens anda á caça da preciosa alma.
27 Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?
Porventura tomará alguem fogo no seu seio, sem que os seus vestidos se queimem?
28 Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?
Ou andará alguem sobre as brazas, sem que se queimem os seus pés?
29 Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.
Assim será o que entrar á mulher do seu proximo: não ficará innocente todo aquelle que a tocar.
30 Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;
Não injuriam ao ladrão, quando furta, para saciar a sua alma, tendo fome;
31 Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.
Mas, achado, pagará sete vezes tanto: dará toda a fazenda de sua casa.
32 Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.
Porém o que adultéra com uma mulher é falto de entendimento; destroe a sua alma, o que tal faz.
33 Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.
Achará castigo e vilipendio, e o seu opprobrio nunca se apagará.
34 Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.
Porque ciumes são furores do marido, e de maneira nenhuma perdoará no dia da vingança.
35 Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.
Nenhum resgate acceitará, nem consentirá, ainda que augmentes os presentes.
