Przysłów 6
1 Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:
Mans bērns, ja tu priekš sava tuvākā galvojis un roku devis priekš cita,
2 Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.
Tad tu esi sasaistīts ar savas mutes valodu un savaldzināts ar savas mutes vārdiem.
3 Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.
Tad dari jel tā mans bērns, un izglābies, ja tu savam tuvākam rokā esi nācis; ej, meties zemē priekš viņa un spied savu tuvāko;
4 Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.
Nedod savām acīm miega, nedod savām acīm dusas;
5 Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.
Izglābies kā stirna no viņa rokas un kā putns no mednieka rokas!
6 Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;
Ej pie skudras, sliņķi, skaties viņas ceļus un topi gudrs!
7 Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,
Lai tai nav valdnieka, ne virsnieka, ne kunga,
8 Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.
Tā tomēr savu maizi sagādā vasarā, savu barību sakrāj pļaujamā laikā.
9 Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?
Cik ilgi tu gulēsi, sliņķi? Kad tu celsies no sava miega?
10 Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.
Guli maķenīt, snaudi maķenīt, saliec maķenīt rokas miegā;
11 A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.
Tad tava nabadzība tev pienāks nākdama, un tavs trūkums, kā apbruņots vīrs.
12 Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;
Nelieša cilvēks ir tāds negants vīrs, kas staigā ar netiklu muti,
13 Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;
Met ar acīm, piegrūž ar kājām, zīmē ar pirkstiem.
14 Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.
Netiklība ir viņa sirdī, viņš domā vienmēr uz ļaunu, saceļ ķildas.
15 Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.
Tādēļ viņam nelaime nāks piepeši, viņš ātri taps satriekts un dziedināšanas nebūs.
16 Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;
Šās sešas lietas Tas Kungs ienīst, un tā septītā viņam ir negantība:
17 Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;
Lepnas acis, melu mēle un rokas, kas nenoziedzīgas asinis izlej,
18 Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;
Sirds, kas negantus nodomus perē; kājas, kas mudīgas uz ļaunu skriet;
19 Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.
Viltīgs liecinieks, kas droši melus runā, un kas ķildu ceļ starp brāļiem. -
20 Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Mans bērns, glabā sava tēva pamācīšanu un nepamet savas mātes mācību.
21 Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.
Sasien to allažiņ uz savas sirds un sien to ap savu kaklu.
22 Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,
Kad tu staigā, tad tā tevi pavadīs; kad tu apgulies, tad tā tevi apsargās, un kad tu uzmodies, tad tā ar tevi runās;
23 (Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)
Jo pamācīšana ir spīdeklis, un mācība gaišums, un kad pārmāca un rāj, tas ir dzīvības ceļš;
24 Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.
Ka tās tev izsargā no negodīgas sievas, no svešas sievietes mīkstās mēles.
25 Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.
Nekāro savā sirdī pēc viņas skaistuma, un lai viņa tevi nesagūsta ar savām acīm;
26 Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.
Jo caur mauku tiek līdz maizes drupekļiem, un vīra sieva tev notvers pat dārgo dzīvību.
27 Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?
Vai arī uguni var klēpī ņemt, un drēbes nesadegtu?
28 Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?
Vai uz kvēlošām oglēm var iet un nesadedzinātu kājas?
29 Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.
Tāpat, kas ieiet pie otra sievas; nesodīts nepaliks, kas to aizskar.
30 Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;
Zaglim nepiedod vis, ka zog izsalcis, vēderu pildīt.
31 Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.
Bet pieķerts tas septiņkārt atlīdzinās, visu sava nama padomu tas atdos.
32 Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.
Kas ar sievu laulību pārkāpj, tam prāta nav; to tik dara, kas sev dzīvību grib nogalināt.
33 Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.
Tam būs kāviens un kauns un negods bez gala;
34 Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.
Jo viņas vīra dusmas iekarsušās netaupīs atriebšanas laikā.
35 Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.
Tas nebēdās ne par kādu līdzību(izpirkumu), un nebūs miera, cik dāvanu arī nedotu.
