Przysłów 6
1 Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:
Sine moj, kad jamčiš bližnjemu svojem i daš svoju ruku drugome,
2 Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.
vezao si se vlastitim usnama, uhvatio se riječima svojih usta;
3 Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.
učini onda ovo, sine moj: oslobodi se! Jer si dopao u ruke bližnjemu svojemu; idi, baci se preda nj i salijeći bližnjega svoga.
4 Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.
Ne daj sna svojim očima ni drijema svojim vjeđama;
5 Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.
otmi se kao gazela iz mreže i kao ptica iz ruku ptičaru.
6 Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;
Idi k mravu, lijenčino, promatraj njegove pute i budi mudar:
7 Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,
on nema vođe, nadzornika, ni nadstojnika,
8 Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.
ljeti se sebi brine za hranu i prikuplja jelo u doba žetve.
9 Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?
A ti, dokle ćeš, lijenčino, spavati? Kad ćeš se dići oda sna svoga?
10 Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.
Još malo odspavaj, još malo odrijemaj, još malo podvij ruke za počinak
11 A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.
i doći će tvoje siromaštvo kao skitač i tvoja oskudica kao oružanik.
12 Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;
Nevaljalac i opak čovjek hodi s lažljivim ustima;
13 Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;
namiguje očima, lupka nogama, pokazuje prstima;
14 Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.
prijevare su mu u srcu, snuje zlo u svako doba, zameće svađe.
15 Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.
Zato će mu iznenada doći propast, i učas će se slomiti i neće mu biti lijeka.
16 Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;
Šest je stvari koje Gospod mrzi, a sedam ih je gnusoba njegovu biću:
17 Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;
ohole oči, lažljiv jezik, ruke koje prolijevaju krv nevinu,
18 Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;
srce koje smišlja grešne misli, noge koje hitaju na zlo,
19 Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.
lažan svjedok koji širi laži, i čovjek koji zameće svađe među braćom.
20 Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Sine moj, čuvaj zapovijedi oca svoga i ne odbacuj nauka matere svoje.
21 Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.
Priveži ih sebi na srce zauvijek, ovij ih oko svoga grla;
22 Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,
da te vode kada hodiš, da te čuvaju kada spavaš i da te razgovaraju kad se probudiš.
23 (Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)
Jer je zapovijed svjetiljka, pouka je svjetlost, opomene stege put su života;
24 Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.
da te čuvaju od zle žene, od laskava jezika tuđinke.
25 Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.
Ne poželi u svom srcu njezine ljepote i ne daj da te osvoji trepavicama svojim,
26 Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.
jer bludnici dostaje i komad kruha, dok preljubnica lovi dragocjeni život.
27 Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?
Može li tko nositi oganj u njedrima a da mu se odjeća ne upali?
28 Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?
Može li tko hoditi po živom ugljevlju a svojih nogu da ne ožeže?
29 Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.
Tako biva onomu tko ide k ženi svoga bližnjega: neće ostati bez kazne tko god se nje dotakne.
30 Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;
Ne sramote li lupeža sve ako je krao da gladan utoli glad:
31 Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.
uhvaćen, on sedmerostruko vraća i plaća svim imanjem kuće svoje.
32 Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.
Nerazuman je, dakle, tko se upušta s preljubnicom; dušu svoju gubi koji tako čini.
33 Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.
Bruke i sramote dopada i rug mu se nikad ne briše.
34 Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.
Jer bijesna je ljubomornost u muža: on ne zna za milost u osvetni dan;
35 Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.
ne pristaje ni na kakav otkup i ne prima ma kolike mu darove dao.
