Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Min son, gif akt uppå mina vishet, böj din öron till mina läro;
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
Att du må behålla god råd, och din mun veta beskedlighet.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Ty ene skökos läppar äro en hannogskaka, och hennes hals är halare än olja;
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Men framdeles bäsk som malört, och skarp såsom ett tveeggadt svärd.
Hennes fötter löpa neder till döden; hennes råd gånger få helvetet. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Hon går icke rätt fram på lifsens väg; ostadig äro hennes steg, så att hon icke vet hvart hon går.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Så hörer mig nu, min barn, och viker icke ifrå mins muns tal.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Låt dina vägar vara fjerran ifrå henne, och nalkas intet intill hennes husdörr;
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
Att du icke skall gifva dina äro dem främmandom, och din år dem grymma;
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
Att främmande icke skola mätta sig af dine förmågo, och ditt arbete icke vara uti ens annars hus;
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
Och du måtte framdeles sucka, när du ditt lif och gods förtärt hafver;
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
Och säga: Ack! huru hafver jag hatat tuktan, och mitt hjerta straff försmått;
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
Och hafver icke lydt mina lärares röst, och icke böjt min öron till dem som mig lärde?
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Jag är fulltnär i all olycko kommen, att jag den meniga hopen och sällskapet följt hafver.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Drick vatten utaf dina gropar, och hvad af dinom brunn utflyter.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Låt dina källor utflyta, och vattubäckerna uppå gatorna;
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Men haf du dem allena, och ingen främmande med dig.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Din brunn vare välsignad, och gläd dig af dins ungdoms hustru.
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
Hon är ljuflig såsom en hind, och täck såsom en rå; låt hennes kärlek alltid mätta dig, och förlusta dig alltid uti hennes kärlek.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Min son, hvi vill du förlusta dig med en främmande, och famntager ens annars?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Ty hvars och ens mans vägar äro för Herranom, och han mäter alla deras gångar.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Dens ogudaktigas misshandel skall gripa honom, och med sina synders snaro skall han hållen varda.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Han skall dö, derföre att han icke vill låta lära sig, och för sin stora dårskaps skull vill fara.
