Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Fiam, bölcsességemre figyelj, értelmemre hajtsad füledet,
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
hogy megőrizd a meggondolást s a tudást óvják meg az ajkaid.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Mert színméztől csepegnek az idegen nőnek ajkai és ínye simább az olajnál;
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
de a vége keserű, mint az üröm, éles, mint a kétélű kard.
Lábai halálra szállnak le, az alvilágot tartják léptei; (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
az élet ösvényeit nehogy mérlegelje, tétováztak nyomdokai, a nélkül hogy tudná.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Most pedig, fiúk, hallgassatok reám, s ne térjetek el szájam mondásaitól!
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Távol tartsd tőle útadat, s ne közeledjél háza bejáratához.
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
Nehogy másoknak adjad díszedet és esztendőidet a kegyetlennek;
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
nehogy idegenek lakjanak jól erőddel és fáradalmaiddal idegen ember házában.
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
Sóhajtasz majd végeden, midőn elfogy tested és húsod,
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
és azt mondod: mint gyűlöltem az oktatást s a feddést megvetette szívem,
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
és nem hallgattam oktatóim szavára s tanítóim felé nem hajtottam fülemet!
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Kevés híján benn voltam minden bajban, gyülekezet és község közepette!
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Igyál vizet saját vermedből és folyóvizet saját kutadból.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Az utczára omoljanak forrásaid, a piaczokra vízpatakok?
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Legyenek egyedül a tieid s nem idegenekéi veled együtt.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Legyen a te kútfőd áldott s örülj ifjúkorod feleségével.
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
Szerelmetes őzike, kedves zerge: emlői ittasítsanak minden időben, szerelmében mámorosodjál mindig;
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
hisz miért mámorosodnál, fiam, idegen nővel s ölelnéd más asszonynak keblét?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Mert az Örökkévaló szemei előtt vannak a férfi útjai s mind a nyomdokait mérlegeli.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Bűnei megfogják a gonoszt és vétke kötelékeivel fogva tartatik.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Ő meg fog halni oktatás híján s oktalanságának nagyságában eltévelyeg.
