Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Mein Kind, merke auf meine Weisheit; neige dein Ohr zu meiner Lehre,
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
daß du bewahrest guten Rat und dein Mund wisse Unterschied zu halten.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Denn die Lippen der Hure sind süß wie Honigseim, und ihre Kehle ist glätter als Öl,
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
aber hernach bitter wie Wermut und scharf wie ein zweischneidiges Schwert.
Ihre Füße laufen zum Tod hinunter; ihre Gänge führen ins Grab. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Sie geht nicht stracks auf dem Wege des Lebens; unstet sind ihre Tritte, daß sie nicht weiß, wo sie geht.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
So gehorchet mir nun, meine Kinder, und weichet nicht von der Rede meines Mundes.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Laß deine Wege ferne von ihr sein, und nahe nicht zur Tür ihres Hauses,
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
daß du nicht den Fremden gebest deine Ehre und deine Jahre dem Grausamen;
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
daß sich nicht Fremde von deinem Vermögen sättigen und deine Arbeit nicht sei in eines andern Haus,
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
und müssest hernach seufzen, wenn du Leib und Gut verzehrt hast,
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
und sprechen: “Ach, wie habe ich die Zucht gehaßt und wie hat mein Herz die Strafe verschmäht!
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
wie habe ich nicht gehorcht der Stimme meiner Lehrer und mein Ohr nicht geneigt zu denen, die mich lehrten!
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Ich bin schier in alles Unglück gekommen vor allen Leuten und allem Volk.”
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Trink Wasser aus deiner Grube und Flüsse aus deinem Brunnen.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Laß deine Brunnen herausfließen und die Wasserbäche auf die Gassen.
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Habe du aber sie allein, und kein Fremder mit dir.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Dein Born sei gesegnet, und freue dich des Weibes deiner Jugend.
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
Sie ist lieblich wie die Hinde und holdselig wie ein Reh. Laß dich ihre Liebe allezeit sättigen und ergötze dich allewege in ihrer Liebe.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Mein Kind, warum willst du dich an der Fremden ergötzen und herzest eine andere?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Denn jedermanns Wege sind offen vor dem HERRN, und er mißt alle ihre Gänge.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Die Missetat des Gottlosen wird ihn fangen, und er wird mit dem Strick seiner Sünde gehalten werden.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Er wird sterben, darum daß er sich nicht will ziehen lassen; und um seiner großen Torheit willen wird's ihm nicht wohl gehen.
