< Przysłów 5 >
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Mon fils, fais attention à ma sagesse, et prête l'oreille à ma prudence,
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
pour garder les bonnes pensées, et conserver le jugement sur tes lèvres,
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Car les lèvres de l'étrangère distillent du miel, et son palais est plus onctueux que l'huile;
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
mais sa fin est plus amère que l'absinthe, elle est aiguë comme l'épée à deux tranchants.
5 Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol )
Ses pieds descendent au séjour de la mort, et ses pas aboutissent aux Enfers. (Sheol )
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Pour que tu ne prennes point garde au chemin de la vie, ses voies s'égarent, et tu ne le sais pas.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, et ne vous écartez pas des paroles de ma bouche.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Prends ta route loin d'elle, et ne t'approche pas de la porte de sa maison,
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
pour que tu ne livres pas à d'autres la fleur de tes jours, ni tes années à l'homme cruel;
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
pour que des étrangers ne se rassasient pas de ton bien, et que le fruit de ton labeur n'aille pas en maison étrangère;
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
pour que tu n'aies pas à gémir sur ta fin, quand ta chair et ton corps auront dépéri,
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
disant: Comment ai-je pu haïr la discipline? comment mon cœur a-t-il repoussé la correction?
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
et n'écoutai-je point la voix de mes maîtres, et ne prêtai-je point l'oreille à mes instituteurs?
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Peu s'en faut que je ne sois tombé dans tous les maux au milieu du peuple et de l'assemblée.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Bois l'eau de ta citerne, et celle qui coule de ta fontaine:
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
sinon tes sources se répandront au dehors, et comme des ruisseaux couleront sur les places;
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
ils seront pour toi seul, et non pour des étrangers en même temps que pour toi.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Que ta source soit bénie, et fais ton bonheur de la femme de ta jeunesse,
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
biche aimable, gazelle gracieuse: que son sein t'enivre toujours, et de son amour sois constamment épris!
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Et pourquoi t'éprendrais-tu, mon fils, d'une étrangère, et embrasserais-tu le sein d'une inconnue?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Car les voies de l'homme sont découvertes devant Dieu, et Il observe tous ses sentiers.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
L'impie se prend dans ses propres péchés, et il est retenu par les lacs de son iniquité.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Il mourra faute de discipline, et sa grande folie lui donnera le vertige.