< Przysłów 5 >
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Mon fils, sois attentif à ma sagesse, incline ton oreille à ma prudence;
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
Afin que tu conserves la réflexion, et que tes lèvres gardent la connaissance.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Car les lèvres de l'étrangère distillent le miel, et son palais est plus doux que l'huile.
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Mais ce qui en provient est amer comme de l'absinthe, et perçant comme une épée à deux tranchants.
5 Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol )
Ses pieds conduisent à la mort; ses démarches aboutissent au Sépulcre. (Sheol )
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Elle ne considère pas le chemin de la vie; ses voies s'égarent, elle ne sait où.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Maintenant donc, mes enfants, écoutez-moi; et ne vous détournez point des paroles de ma bouche.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Éloigne ton chemin d'elle, et n'approche point de l'entrée de sa maison;
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
De peur que tu ne donnes ton honneur à d'autres, et tes années à un homme cruel;
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
De peur que les étrangers ne se rassasient de ta fortune, et que ce que tu auras acquis par ton travail ne passe dans une maison étrangère;
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
Et que tu ne rugisses quand tu seras près de ta fin, quand ta chair et ton corps seront consumés,
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
Et que tu ne dises: Comment ai-je haï l'instruction, et comment mon cœur a-t-il dédaigné les réprimandes?
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
Comment n'ai-je point obéi à la voix de ceux qui m'instruisaient, et n'ai-je point incliné mon oreille vers ceux qui m'enseignaient?
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Peu s'en est fallu que je n'aie été plongé dans tous les maux, au milieu du peuple et de l'assemblée.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Bois des eaux de ta citerne, et des ruisseaux de ton puits.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Tes fontaines doivent-elles se répandre dehors, et tes ruisseaux d'eau sur les places publiques?
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Qu'ils soient à toi seul, et non aux étrangers avec toi.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Que ta source soit bénie; et réjouis-toi de la femme de ta jeunesse,
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
Comme d'une biche aimable et d'une chèvre gracieuse; que ses caresses te réjouissent en tout temps, et sois continuellement épris de son amour.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Et pourquoi, mon fils, t'égarerais-tu après une autre, et embrasserais-tu le sein d'une étrangère?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Car les voies de l'homme sont devant les yeux de l'Éternel, et il pèse toutes ses démarches.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Le méchant sera pris dans ses iniquités, et il sera retenu dans les cordes de son péché.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Il mourra, faute d'instruction, et il ira errant par la grandeur de sa folie.