Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Mon fils, sois attentif à ma sagesse, incline ton oreille à mon intelligence;
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
Afin que tu gardes mes avis, et que tes lèvres conservent la science.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Car les lèvres de l'étrangère distillent des rayons de miel, et son palais est plus doux que l'huile.
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Mais ce qui en provient est amer comme de l'absinthe, et aigu comme une épée à deux tranchants.
Ses pieds descendent à la mort, ses démarches aboutissent au sépulcre. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Afin que tu ne balances point le chemin de la vie; ses chemins en sont écartés, tu ne le connaîtras point.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Maintenant donc, enfants, écoutez-moi, et ne vous détournez point des paroles de ma bouche.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Eloigne ton chemin de la femme étrangère, et n'approche point de l'entrée de sa maison.
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
De peur que tu ne donnes ton honneur à d'autres, et tes ans au cruel.
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
De peur que les étrangers ne se rassasient de tes facultés, et que le fruit de ton travail ne soit en la maison du forain;
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
Et que tu ne rugisses quand tu seras près de ta fin, quand ta chair et ton corps seront consumés;
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
Et que tu ne dises: Comment ai-je haï l'instruction, et comment mon cœur a-t-il dédaigné les répréhensions?
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
Et comment n'ai-je point obéi à la voix de ceux qui m'instruisaient, et n'ai-je point incliné mon oreille à ceux qui m'enseignaient?
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Peu s'en est fallu que je n'aie été dans toute sorte de mal, au milieu de la congrégation et de l'assemblée.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Bois des eaux de ta citerne, et des ruisseaux du milieu de ton puits;
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Que tes fontaines se répandent dehors, et les ruisseaux d'eau par les rues;
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Qu'elles soient à toi seul, et non aux étrangers avec toi.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Que ta source soit bénie, et réjouis-toi de la femme de ta jeunesse,
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
[Comme] d'une biche aimable, et d'une chevrette gracieuse; que ses mamelles te rassasient en tout temps, et sois continuellement épris de son amour;
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Et pourquoi, mon fils, irais-tu errant après l'étrangère, et embrasserais-tu le sein de la foraine?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Vu que les voies de l'homme sont devant les yeux de l'Eternel, et qu'il pèse toutes ses voies.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Les iniquités du méchant l'attraperont, et il sera retenu par les cordes de son péché.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Il mourra faute d'instruction, et il ira errant par la grandeur de sa folie.
