Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Mon fils, sois attentif à ma sagesse, et prête l’oreille à mon intelligence,
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
afin que tu conserves la réflexion, et que tes lèvres gardent la science.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Car les lèvres de l’étrangère distillent le miel, et son palais est plus doux que l’huile.
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Mais à la fin elle est amère comme l’absinthe, aiguë comme un glaive à deux tranchants.
Ses pieds descendent vers la mort, ses pas vont droit au schéol. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Elle ne considère pas le chemin de la vie, ses pas s’en vont incertains elle ne sait où.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, et ne vous écartez pas des paroles de ma bouche.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Eloigne d’auprès d’elle ton chemin, ne t’approche pas de la porte de sa maison,
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
de peur que tu ne livres à d’autres la fleur de ta jeunesse, et tes années au tyran cruel;
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
de peur que des étrangers ne se rassasient de tes biens, et que le fruit de ton travail ne passe dans la maison d’autrui;
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
de peur que tu ne gémisses à la fin, quand ta chair et ton corps seront consumés,
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
et que tu ne dises: Comment donc ai-je pu haïr la correction, et comment mon cœur a-t-il dédaigné la réprimande?
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
Comment ai-je pu ne pas écouter la voix de mes maîtres, ne pas prêter l’oreille à ceux qui m’instruisaient?
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
J’ai failli en venir au comble du malheur, au milieu du peuple et de l’assemblée.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Bois l’eau de ta citerne, les ruisseaux qui sortent de ton puits.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Que tes sources se répandent au dehors, que tes ruisseaux coulent sur les places publiques!
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Qu’ils soient pour toi seul, et non pour des étrangers avec toi!
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Que ta source soit bénie, et mets ta joie dans la femme de ta jeunesse.
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
Biche charmante, gracieuse gazelle, — que ses charmes t’enivrent en tout temps, sois toujours épris de son amour!
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Pourquoi, mon fils, t’éprendrais-tu d’une étrangère, et embrasserais-tu le sein d’une inconnue?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Car devant les yeux de Yahweh sont les voies de l’homme, il considère tous ses sentiers.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Le méchant est pris dans ses propres iniquités, il est saisi par les liens de son péché.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Il mourra faute de correction, il sera trompé par l’excès de sa folie.
