< Przysłów 5 >
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
My son, to my wisdom, attend, and, to mine understanding, incline thou thine ear:
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
That thou mayest preserve discretion, —and, as for knowledge, that thy lips may guard it.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
For, with sweet droppings, drip the lips of her that is a stranger, and, smoother than oil, is her mouth;
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
But, the latter end of her, is bitter as wormwood, sharp, as a two-edged sword!
5 Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol )
Her feet, are going down to death, —on hades, will her steps take firm hold. (Sheol )
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Lest, the path of life, she should ponder, her tracks have wandered she knoweth not [whither].
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Now, therefore, ye sons, hearken unto me, and do not turn away from the sayings of my mouth.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Keep far from her thy way, and do not go near the opening of her house:
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
Lest thou give, to other men, thy vigour, and thy years, to him that is cruel:
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
Lest strange men, be well fed, by thy strength, and, thy toils, be in the house of the alien.
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
So shalt thou grieve in thy latter end, in the failing of thy flesh and of thy healthy condition;
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
And thou shalt say—How I hated correction! and, reproof, my heart disdained;
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
Neither hearkened I to the voice of my teachers, nor, to my instructors, inclined I mine ear:
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Soon was I in all evil, in the midst of convocation and assembly.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Drink thou water out of thine own cistern, and flowing streams out of the midst of thine own well.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Let not thy fountains, flow over, abroad, in the streets, dividings of waters:
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Let them be for thyself, alone, and not for strangers with thee.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Let thy well-spring be blessed, —and get thy joy from the wife of thy youth: —
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
A loving hind! a graceful doe! let, her bosom, content thee at all times, and, in her love, mayst thou stray evermore.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Wherefore, then, shouldst thou stray, my son, with a strange woman? or embrace the bosom of a woman unknown?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
For, before the eyes of Yahweh, are the ways of a man, —and, all his tracks, doth he consider:
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
His own iniquities, shall entrap him with the lawless, and, by the cords of his own sin, shall he be seized.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
He, shall die, for lack of discipline, and, by the abounding of his perversity, shall he be lost.