Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Synu můj, pozoruj moudrosti mé, k opatrnosti mé nakloň ucha svého,
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
Abys ostříhal prozřetelnosti, a rtové tvoji šetřili umění.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Nebo rtové cizí ženy strdí tekou, a měkčejší nad olej ústa její.
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Poslední pak věci její hořké jsou jako pelyněk, ostré jako meč na obě straně ostrý.
Nohy její sstupují k smrti, krokové její hrob uchvacují. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Stezku života snad bys zvážiti chtěl? Vrtkéť jsou cesty její, neseznáš.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Protož, synové, poslechněte mne, a neodstupujte od řečí úst mých.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Vzdal od ní cestu svou, a nepřibližuj se ke dveřím domu jejího,
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
Abys snad nedal jiným slávy své, a let svých ukrutnému,
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
Aby se nenasytili cizí úsilím tvým, a práce tvá nezůstala v domě cizím.
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
I řval bys naposledy, když bys zhubil tělo své a čerstvost svou,
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
A řekl bys: Jak jsem nenáviděl cvičení, a domlouváním pohrdalo srdce mé,
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
A neposlouchal jsem hlasu vyučujících mne, a k učitelům svým nenaklonil jsem ucha svého!
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
O málo, že jsem nevlezl ve všecko zlé u prostřed shromáždění a zástupu.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Pí vodu z čisterny své, a prameny z prostředku vrchoviště svého.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Nechť se rozlévají studnice tvé ven, a potůčkové vod na ulice.
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Měj je sám sobě, a ne cizí s tebou.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Budiž požehnaný pramen tvůj, a vesel se z manželky mladosti své.
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
Laně milostné a srny utěšené; prsy její ať tě opojují všelikého času, v milování jejím kochej se ustavičně.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Nebo proč bys se kochal, synu můj, v cizí, a objímal život postranní,
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Poněvadž před očima Hospodinovýma jsou cesty člověka, a on všecky stezky jeho váží?
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Nepravosti vlastní jímají bezbožníka takového, a v provazích hříchu svého uvázne.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Takovýť umře, proto že nepřijímal cvičení, a ve množství bláznovství svého blouditi bude.
