Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Sine moj, čuj moju mudrost, prigni uho mojoj razboritosti
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
da sačuvaš oprez, da ti usne zadrže znanje.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Jer s usana žene preljubnice kaplje med i nepce joj je glađe od ulja,
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
ali je ona naposljetku gorka kao pelin, oštra kao dvosjekli mač.
Njene noge silaze k smrti, a koraci vode u Podzemlje. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Ona ne pazi na put života, ne mari što su joj staze kolebljive.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Zato me sada poslušaj, sine, i ne odstupaj od riječi mojih usta.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Neka je put tvoj daleko od nje i ne približuj se vratima njezine kuće,
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
da drugima ne bi dao svoju slavu i okrutnima svoje godine;
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
da se ne bi tuđinci nasitili tvoga dobra i da tvoja zaslužba ne ode u tuđu kuću;
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
da ne ridaš na koncu kad ti nestane tijela i puti
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
i da ne kažeš: “Oh, kako sam mrzio pouku i kako mi je srce preziralo ukor!
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
I ne slušah glasa svojih učitelja, niti priklonih uho onima što me poučavahu.
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
I umalo ne zapadoh u svako zlo, usred zbora i zajednice!”
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Pij vodu iz svoje nakapnice i onu što teče iz tvoga studenca.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Moraju li se tvoji izvori razlijevati i tvoji potoci teći ulicama?
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Nego neka oni budu samo tvoji, a ne i tuđinaca koji su uza te.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Neka je blagoslovljen izvor tvoj i raduj se sa ženom svoje mladosti:
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
neka ti je kao mila košuta i ljupka gazela, neka te grudi njene opajaju u svako doba, njezina ljubav zatravljuje bez prestanka!
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
TÓa zašto bi se, sine moj, zanosio preljubnicom i grlio tuđinki njedra?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Jer pred Jahvinim su očima čovjekovi putovi i on motri sve njegove staze.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Opakoga će uhvatiti njegova zloća i sapet će ga užad njegovih grijeha.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Umrijet će jer nema pouke, propast će zbog svoje goleme gluposti.
