Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
