Przysłów 4
1 Słuchajcie synowie! ćwiczenia ojcowskiego, a pilnujcie, abyście umieli roztropność;
Dengarkanlah, hai anak-anak, didikan seorang ayah, dan perhatikanlah supaya engkau beroleh pengertian,
2 Albowiem wam naukę dobrą daję; zakonu mego nie opuszczajcie.
karena aku memberikan ilmu yang baik kepadamu; janganlah meninggalkan petunjukku.
3 Gdybym był młodziuchnym synem u ojca mego, i jedynakiem u matki mojej,
Karena ketika aku masih tinggal di rumah ayahku sebagai anak, lemah dan sebagai anak tunggal bagi ibuku,
4 On mię uczył, powiadając mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoje, strzeż przytkazań moich, a będziesz żył.
aku diajari ayahku, katanya kepadaku: "Biarlah hatimu memegang perkataanku; berpeganglah pada petunjuk-petunjukku, maka engkau akan hidup.
5 Nabywaj mądrości, nabywaj roztropności; nie zapominaj, ani się uchylaj od powieści ust moich.
Perolehlah hikmat, perolehlah pengertian, jangan lupa, dan jangan menyimpang dari perkataan mulutku.
6 Nie opuszczaj jej, a będzie cię strzegła; rozmiłuj się jej, a zachowa cię.
Janganlah meninggalkan hikmat itu, maka engkau akan dipeliharanya, kasihilah dia, maka engkau akan dijaganya.
7 Początkiem wszystkiego jest mądrość, nabywajże mądrości, a za wzystkę majętność twoję nabywaj roztropności.
Permulaan hikmat ialah: perolehlah hikmat dan dengan segala yang kauperoleh perolehlah pengertian.
8 Wywyższaj ją, a wywyższy cię, rozsławi cię, gdy ją przyjmiesz.
Junjunglah dia, maka engkau akan ditinggikannya; engkau akan dijadikan terhormat, apabila engkau memeluknya.
9 Przyda głowie twojej wdzięczności, koroną ozdoby obdarzy cię.
Ia akan mengenakan karangan bunga yang indah di kepalamu, mahkota yang indah akan dikaruniakannya kepadamu."
10 Słuchaj, synu mój! a przyjmij powieści moje, a rozmnożąć lata żywota.
Hai anakku, dengarkanlah dan terimalah perkataanku, supaya tahun hidupmu menjadi banyak.
11 Drogi mądrości nauczam cię; po ścieszkach prostych wiodę cię;
Aku mengajarkan jalan hikmat kepadamu, aku memimpin engkau di jalan yang lurus.
12 Któremi gdy pójdziesz, nie będzie ściśniony chód twój; a jeźli pobieżysz, nie potkniesz sií.
Bila engkau berjalan langkahmu tidak akan terhambat, bila engkau berlari engkau tidak akan tersandung.
13 Przyjmij őwiczenie, nie puszczaj się go, strzeż go; albowiem ono jest żywotem twoim.
Berpeganglah pada didikan, janganlah melepaskannya, peliharalah dia, karena dialah hidupmu.
14 Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.
Janganlah menempuh jalan orang fasik, dan janganlah mengikuti jalan orang jahat.
15 Opuść ją, nie chodź po niej; uchyl się od niej, a omiń ją.
Jauhilah jalan itu, janganlah melaluinya, menyimpanglah dari padanya dan jalanlah terus.
16 Boć oni nie zasną, aż co złego zbroją; ani się uspokoją, aż kogo do upadku przywiodą;
Karena mereka tidak dapat tidur, bila tidak berbuat jahat; kantuk mereka lenyap, bila mereka tidak membuat orang tersandung;
17 Albowiem jedzą chleb niezbożności, a wino drapiestwa piją,
karena mereka makan roti kefasikan, dan minum anggur kelaliman.
18 Ale ścieszka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego.
Tetapi jalan orang benar itu seperti cahaya fajar, yang kian bertambah terang sampai rembang tengah hari.
19 Droga zaś niepobożnych jest jako ciemność; nie wiedzą, o co sií otrącić mogą.
Jalan orang fasik itu seperti kegelapan; mereka tidak tahu apa yang menyebabkan mereka tersandung.
20 Synu mój! słów moich pilnuj; ku powieściom moim nakłoń ucha twojego.
Hai anakku, perhatikanlah perkataanku, arahkanlah telingamu kepada ucapanku;
21 Niech nie odchodzą od oczów twoich, zachowaj je w pośród serca twego.
janganlah semuanya itu menjauh dari matamu, simpanlah itu di lubuk hatimu.
22 Albowiem żywotem są tym, którzy je znajdują, a wszystkiemu ciału ich lekarstwem.
Karena itulah yang menjadi kehidupan bagi mereka yang mendapatkannya dan kesembuhan bagi seluruh tubuh mereka.
23 Nad wszystko, czego ludzie strzegą, strzeż serca twego; bo z niego żywot pochodzi.
Jagalah hatimu dengan segala kewaspadaan, karena dari situlah terpancar kehidupan.
24 Oddal od siebie przewrotność ust, a złośliwe wargi oddal od siebie.
Buanglah mulut serong dari padamu dan jauhkanlah bibir yang dolak-dalik dari padamu.
25 Oczy twoje niechaj na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoje niech drogę przed tobą prostują.
Biarlah matamu memandang terus ke depan dan tatapan matamu tetap ke muka.
26 Umiarkuj ścieżkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoje pewne były.
Tempuhlah jalan yang rata dan hendaklah tetap segala jalanmu.
27 Nie uchylaj się na prawo ani na lewo; owszem, odwróć nogę twoję od złego.
Janganlah menyimpang ke kanan atau ke kiri, jauhkanlah kakimu dari kejahatan.
