Przysłów 4
1 Słuchajcie synowie! ćwiczenia ojcowskiego, a pilnujcie, abyście umieli roztropność;
Hai anak-anak, dengarkanlah nasihat ayahmu! Perhatikanlah itu, maka engkau akan menjadi arif.
2 Albowiem wam naukę dobrą daję; zakonu mego nie opuszczajcie.
Yang kuajarkan kepadamu ini baik, sebab itu janganlah kau meremehkannya.
3 Gdybym był młodziuchnym synem u ojca mego, i jedynakiem u matki mojej,
Ketika aku masih kecil, anak tunggal orang tuaku,
4 On mię uczył, powiadając mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoje, strzeż przytkazań moich, a będziesz żył.
aku diajar oleh ayahku. Ia berkata, "Ingatlah akan nasihat-nasihatku, janganlah sekali-kali kau melupakannya. Jalankanlah petunjuk-petunjukku, supaya hidupmu bahagia.
5 Nabywaj mądrości, nabywaj roztropności; nie zapominaj, ani się uchylaj od powieści ust moich.
Jadilah bijaksana dan cerdas! Ingatlah selalu akan nasihat-nasihatku dan janganlah membuangnya."
6 Nie opuszczaj jej, a będzie cię strzegła; rozmiłuj się jej, a zachowa cię.
Hargailah hikmat, maka hikmat akan melindungimu; cintailah dia maka ia akan menjaga engkau agar tetap aman.
7 Początkiem wszystkiego jest mądrość, nabywajże mądrości, a za wzystkę majętność twoję nabywaj roztropności.
Hal terpenting yang harus pertama-tama kaulakukan ialah berusaha menjadi bijaksana. Apa pun yang kaukejar, yang terutama ialah berusahalah untuk mendapat pengertian.
8 Wywyższaj ją, a wywyższy cię, rozsławi cię, gdy ją przyjmiesz.
Junjunglah hikmat, maka engkau akan ditinggikan olehnya. Rangkullah dia, maka ia akan mendatangkan kehormatan kepadamu.
9 Przyda głowie twojej wdzięczności, koroną ozdoby obdarzy cię.
Ia akan memberikan kepadamu karangan bunga yang elok untuk menjadi mahkotamu.
10 Słuchaj, synu mój! a przyjmij powieści moje, a rozmnożąć lata żywota.
Dengarkan aku, anakku! Perhatikanlah baik-baik nasihat-nasihatku, maka umurmu akan panjang.
11 Drogi mądrości nauczam cię; po ścieszkach prostych wiodę cię;
Aku sudah mengajarkan hikmat kepadamu dan menunjukkan cara hidup yang benar.
12 Któremi gdy pójdziesz, nie będzie ściśniony chód twój; a jeźli pobieżysz, nie potkniesz sií.
Kalau engkau hidup demikian, maka engkau tidak akan terhalang pada waktu berjalan, dan tak akan tersandung pada waktu berlari.
13 Przyjmij őwiczenie, nie puszczaj się go, strzeż go; albowiem ono jest żywotem twoim.
Ingatlah selalu akan ajaran yang sudah kauterima daripadaku. Jagalah itu baik-baik, sebab dengan ajaran itu hidupmu akan berhasil.
14 Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.
Jangan menuruti cara hidup orang jahat, dan jangan meniru perbuatan mereka.
15 Opuść ją, nie chodź po niej; uchyl się od niej, a omiń ją.
Janganlah menaruh perhatianmu kepada mereka. Jauhilah mereka dan jalanlah terus!
16 Boć oni nie zasną, aż co złego zbroją; ani się uspokoją, aż kogo do upadku przywiodą;
Orang jahat tidak dapat tidur sebelum melakukan yang tidak baik. Mereka tidak mengantuk sebelum mencelakakan orang lain.
17 Albowiem jedzą chleb niezbożności, a wino drapiestwa piją,
Kejahatan dan kekejaman adalah seperti makanan dan minuman bagi mereka.
18 Ale ścieszka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego.
Jalan orang jahat gelap seperti kelamnya malam. Mereka tersandung dan jatuh tanpa mengetahuinya. Sebaliknya, jalan yang dilalui orang baik adalah seperti terbitnya matahari; makin lama makin terang, sampai akhirnya menjadi terang benderang.
19 Droga zaś niepobożnych jest jako ciemność; nie wiedzą, o co sií otrącić mogą.
20 Synu mój! słów moich pilnuj; ku powieściom moim nakłoń ucha twojego.
Perhatikanlah kata-kataku, anakku! Dengarkan nasihat-nasihatku.
21 Niech nie odchodzą od oczów twoich, zachowaj je w pośród serca twego.
Janganlah membuangnya, melainkan simpanlah selalu di dalam hatimu.
22 Albowiem żywotem są tym, którzy je znajdują, a wszystkiemu ciału ich lekarstwem.
Orang yang memahaminya akan hidup dan menjadi sehat.
23 Nad wszystko, czego ludzie strzegą, strzeż serca twego; bo z niego żywot pochodzi.
Jagalah hatimu baik-baik, sebab hatimu menentukan jalan hidupmu.
24 Oddal od siebie przewrotność ust, a złośliwe wargi oddal od siebie.
Janganlah sekali-kali mengucapkan sesuatu yang tidak benar. Jauhkanlah ucapan-ucapan dusta dan kata-kata yang dimaksud untuk menyesatkan orang.
25 Oczy twoje niechaj na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoje niech drogę przed tobą prostują.
Hendaklah wajahmu memancarkan kejujuran hatimu; tak perlu engkau berlaku seolah-olah ada udang di balik batu.
26 Umiarkuj ścieżkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoje pewne były.
Pikirlah baik-baik sebelum berbuat, maka engkau akan berhasil dalam segala usahamu.
27 Nie uchylaj się na prawo ani na lewo; owszem, odwróć nogę twoję od złego.
Jauhilah yang jahat, dan hiduplah dengan jujur. Janganlah sekali-kali menyimpang dari jalan yang benar.
