Przysłów 4
1 Słuchajcie synowie! ćwiczenia ojcowskiego, a pilnujcie, abyście umieli roztropność;
Slušajte, djeco, pouku očevu i pazite kako biste spoznali mudrost,
2 Albowiem wam naukę dobrą daję; zakonu mego nie opuszczajcie.
jer dobar vam nauk dajem: ne prezrite moga naputka.
3 Gdybym był młodziuchnym synem u ojca mego, i jedynakiem u matki mojej,
I ja sam bio sin u svoga oca i nježan jedinac u svoje matere;
4 On mię uczył, powiadając mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoje, strzeż przytkazań moich, a będziesz żył.
i mene je on učio i govorio mi: “Zadrži moje riječi u svojem srcu, poštuj moje zapovijedi i živjet ćeš.
5 Nabywaj mądrości, nabywaj roztropności; nie zapominaj, ani się uchylaj od powieści ust moich.
Steci mudrost, steci razbor, ne smeći ih s uma i ne odstupi od riječi mojih usta.
6 Nie opuszczaj jej, a będzie cię strzegła; rozmiłuj się jej, a zachowa cię.
Ne ostavljaj je i čuvat će te; ljubi je i obranit će te.
7 Początkiem wszystkiego jest mądrość, nabywajże mądrości, a za wzystkę majętność twoję nabywaj roztropności.
Početak je mudrosti: steci sebi mudrost i svim svojim imanjem steci razboritost.
8 Wywyższaj ją, a wywyższy cię, rozsławi cię, gdy ją przyjmiesz.
Veličaj je i uzvisit će te; donijet će ti čast kad je prigrliš.
9 Przyda głowie twojej wdzięczności, koroną ozdoby obdarzy cię.
Stavit će ti ljupki vijenac na glavu, i obdarit će te krasnom krunom.”
10 Słuchaj, synu mój! a przyjmij powieści moje, a rozmnożąć lata żywota.
Poslušaj, sine moj, primi moje riječi i umnožit će se godine tvojeg života.
11 Drogi mądrości nauczam cię; po ścieszkach prostych wiodę cię;
Poučih te putu mudrosti, navratih te na prave staze;
12 Któremi gdy pójdziesz, nie będzie ściśniony chód twój; a jeźli pobieżysz, nie potkniesz sií.
neće ti se zapletati koraci kad staneš hoditi; potrčiš li, nećeš posrnuti.
13 Przyjmij őwiczenie, nie puszczaj się go, strzeż go; albowiem ono jest żywotem twoim.
Čvrsto se drži pouke, ne puštaj je, čuvaj je, jer ona ti je život.
14 Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.
Ne idi stazom opakih i ne stupaj putem zlikovaca.
15 Opuść ją, nie chodź po niej; uchyl się od niej, a omiń ją.
Ostavi ga, ne hodi njime; kloni ga se i zaobiđi ga.
16 Boć oni nie zasną, aż co złego zbroją; ani się uspokoją, aż kogo do upadku przywiodą;
Jer oni ne spavaju ako ne učine zla, i san im ne dolazi ako koga ne obore.
17 Albowiem jedzą chleb niezbożności, a wino drapiestwa piją,
Jer jedu kruh opačine i piju vino nasilja.
18 Ale ścieszka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego.
A pravednička je staza kao svjetlost svanuća, koja je sve jasnija do potpunog dana.
19 Droga zaś niepobożnych jest jako ciemność; nie wiedzą, o co sií otrącić mogą.
A put je opakih kao mrkli mrak: ne znaju o što će se spotaknuti.
20 Synu mój! słów moich pilnuj; ku powieściom moim nakłoń ucha twojego.
Sine moj, pazi na moje riječi, prigni uho svoje mojim besjedama.
21 Niech nie odchodzą od oczów twoich, zachowaj je w pośród serca twego.
Ne gubi ih nikad iz očiju, pohrani ih usred srca svoga.
22 Albowiem żywotem są tym, którzy je znajdują, a wszystkiemu ciału ich lekarstwem.
Jer su život onima koji ih nalaze i ozdravljenje svemu tijelu njihovu.
23 Nad wszystko, czego ludzie strzegą, strzeż serca twego; bo z niego żywot pochodzi.
A svrh svega, čuvaj svoje srce, jer iz njega izvire život.
24 Oddal od siebie przewrotność ust, a złośliwe wargi oddal od siebie.
Drži daleko od sebe lažna usta i udalji od sebe usne prijevarne.
25 Oczy twoje niechaj na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoje niech drogę przed tobą prostują.
Nek' tvoje oči gledaju u lice i neka ti je pogled uvijek prav.
26 Umiarkuj ścieżkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoje pewne były.
Pazi na stazu kojom kročiš i neka ti svi putovi budu pouzdani.
27 Nie uchylaj się na prawo ani na lewo; owszem, odwróć nogę twoję od złego.
Ne skreći ni desno ni lijevo, drži svoj korak daleko oda zla.
