< Przysłów 31 >
1 Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
Ɔhene Lemuel nsɛm a ɛyɛ nkuranhyɛ a ne na kyerɛɛ no:
2 Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
Tie, me babarima! Tie, me yafunu ba, Tie, me bɔhyɛ ba, me mpaebɔ ho mmuae!
3 Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
Nsɛe wʼahoɔden wɔ mmea ho, wɔn a wogu ahemfo asu no.
4 Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
Enye mma ahemfo, Lemuel, asanom nye mma ahemfo, ɛnsɛ sɛ sodifo pere bobesa ho;
5 By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
sɛ wɔnom nsa a wɔn werɛ befi nea mmara no ka, na wɔn a wɔhyɛ wɔn so no rennya nea ɛyɛ wɔn kyɛfa.
6 Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
Fa bobesa ma wɔn a wɔresɛe, na fa nsa ma wɔn a wɔwɔ amanehunu mu;
7 Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
Momma wɔnnom, na wɔn werɛ mfi wɔn hia, na wɔnnkae wɔn awerɛhow bio.
8 Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
Kasa ma wɔn a wontumi nkasa mma wɔn ho, kasa ma mmɔborɔfo yiyedi.
9 Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
Kasa na bu atɛntrenee; kasa ma ahiafo ne onnibi yiyedi.
10 Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
Ɔyere pa, hena na obenya? Ɔsom bo pa ara sen nhene pa.
11 Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
Ne kunu wɔ ne mu ahotoso pa ara, na biribiara a ɛwɔ bo nhia no.
12 Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
Ɔde nea eye brɛ no, na ɛnyɛ ɔhaw, ne nkwanna nyinaa mu.
13 Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
Ɔhwehwɛ oguannwi ne asaawa na ɔde ne nsa nwen wɔ fɛw so.
14 Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
Ɔte sɛ aguadifo ahyɛn, ɔde ne nnuan fi akyirikyiri ba.
15 I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
Ade nnya nkyee no na wasɔre; osiesie aduan ma nʼabusuafo na ɔkyekyɛ nnwuma ma ne mmaawa.
16 Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
Osusuw afuw ho na ɔtɔ; ofi nea onya mu yɛ bobeturo.
17 Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
Ɔde nsi yɛ nʼadwuma; nʼabasa mu wɔ ahoɔden ma nʼadwuma.
18 Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
Ɔhwɛ sɛ nʼaguadi so wɔ mfaso, na ne kanea anum anadwo.
19 Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
Daa, na ne nsa kura tadua mu a ne nsateaa nso retoatoa asaawa.
20 Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
Ogow ne nsam ma ahiafo na ne nsa so ohiani so.
21 Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
Sɛ sukyerɛmma tɔ a ne yam nhyehye no wɔ ne fifo ho; efisɛ wɔn nyinaa wɔ adurade a wɔde ko awɔw.
22 Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
Ɔyɛ ne mpasotam; na ofura nwera ne sirikyi ntama.
23 Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
Ne kunu wɔ anuonyam wɔ kuropɔn pon ano, faako a ɔne asase no so mpanyimfo tena.
24 Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
Ɔpempam nwera ntade tontɔn, na otu nkyekyeremu ma aguadifo.
25 Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
Ɔwɔ ahoɔden ne anuonyam; na onsuro nna a ɛwɔ nʼanim.
26 Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
Ɔkasa nyansa mu, na nokware nkyerɛkyerɛ wɔ ne tɛkrɛma so.
27 Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
Ɔhwɛ ne fi mu nnwuma so na onnyigye anihaw so.
28 Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
Ne mma sɔre a wɔfrɛ no nhyira; ne kunu nso saa ara, na ɔkamfo no se,
29 Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
“Mmea pii yɛ nneɛma a ɛwɔ din na wo de, wosen wɔn nyinaa.”
30 Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
Ɔbea kɔnnɔfo yɛ nnaadaa, na ahoɔfɛ twa mu ntɛm so; nanso ɔbea a osuro Awurade no fata nkamfo.
31 Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
Fa abasobɔde a wanya no ma no, na wɔnkamfo ne nnwuma wɔ kuropɔn pon ano.