< Przysłów 31 >

1 Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
قسەی لەموئێلی پاشا، ئەو سروشەی کە دایکی فێری کرد:
2 Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
گوێ بگرە ڕۆڵە! گوێ بگرە، ڕۆڵەی هەناوم! گوێ بگرە ڕۆڵە، ڕۆڵەی نەزرەکانم!
3 Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
هێزت مەدە ژنان، ڕێگاکانیشت مەدە ژنانی لەناوبەری پاشایان.
4 Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
ئەی لەموئێل، بۆ پاشایان نییە، بۆ پاشایان نییە شەراب بنۆشن، بۆ میرانیش نییە ئارەزووی ئارەق بکەن،
5 By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
نەوەک بخۆنەوە و یاسا لەبیر بکەن، مافی ستەملێکراوان زەوت بکەن.
6 Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
ئارەق بدە بەوەی لەناودەچێت، شەرابیش بەوانەی دەروونیان تاڵە.
7 Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
با بخواتەوە و هەژارییەکەی لەبیر بکات، ئیتر ماندووبوونەکەی نایەتەوە یاد.
8 Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
بەرگری لە مافی ئەو کەسانە بکە کە ناتوانن داوای مافەکانیان بکەن، بۆ مافی هەموو دەربەدەران.
9 Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
دەمت بکەرەوە و بە ڕاستودروستی دادوەری بکە، پارێزگاری لە مافی کڵۆڵان و نەداران بکە.
10 Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
کێ ژنی خانەدانی دەست دەکەوێت؟ نرخی لە یاقووت گرانترە.
11 Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
مێردەکەی بە تەواوی پشتی پێ دەبەستێت و لە هیچی کەم نابێت.
12 Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
ژنەکە بە درێژایی ژیانی چاکە دێنێتە سەر ڕێی نەک خراپە.
13 Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
خوری و کەتان هەڵدەبژێرێت، بە دوو دەستی پەرۆشەوە ئیش دەکات.
14 Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
وەک کەشتی بازرگان وایە، خۆراکی خۆی لە دوورەوە دەهێنێت.
15 I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
هێشتا شەوە لە خەو هەڵدەستێت، خواردن بۆ ماڵەوە ئامادە دەکات و ئەرک بۆ کارەکەرەکان دیاری دەکات.
16 Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
لە کێڵگەیەک ورد دەبێتەوە و دەیکڕێت، بە قازانجی دەستی ڕەزەمێوێک دەچێنێت.
17 Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
ناوقەدی توند دەبەستێت و بازووی لێ هەڵدەکات.
18 Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
دەبینێت بازرگانییەکەی چاکە، بە شەو چرای ناکوژێتەوە.
19 Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
خوری بە بازوویەوە دەئاڵێنێت و تەشی لەناو لەپیدایە.
20 Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
دەستەکانی بۆ کڵۆڵ دەکاتەوە و دەست درێژ دەکات بۆ نەداران.
21 Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
ترسی ماڵەکەی نییە لە بەفر، چونکە هەموو ماڵەکەی بەرگی ئاڵیان لەبەردایە.
22 Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
چەرچەف بۆ نوێنەکەی دروستدەکات، کەتانی ناسک و ڕیسی ئەرخەوانی لەبەر دەکات.
23 Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
مێردی لە دەروازەکانی شاردا ناسراوە، لەوێ لەگەڵ پیرانی شارەکە دادەنیشێت.
24 Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
ژنەکە کراسی کەتان دروستدەکات و دەیفرۆشێت، پشتێن بۆ بازرگانان دابین دەکات.
25 Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
هێز و ڕێز بەرگی ئەون، پێدەکەنێت بۆ ڕۆژانی ئایندە.
26 Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
دەمی بە دانایی دەکاتەوە و فێرکردنەکانی میهرەبانی لەسەر زمانییەتی.
27 Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
چاودێری هاتوچۆی ماڵومنداڵەکەی دەکات، نانی تەمبەڵی ناخوات.
28 Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
منداڵەکانی هەڵدەستن و خۆزگەی پێ دەخوازن، مێردەکەشی ستایشی دەکات:
29 Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
«زۆر ژن خانەدان بوونە، بەڵام تۆ لە سەرووی هەموویانی.»
30 Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
شۆخ و شەنگی فریودەرە و جوانی پووچە، بەڵام ئەو ئافرەتەی لە یەزدان بترسێت، ستایش دەکرێت.
31 Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
ڕەنجی شانی خۆی پێ بدەن و با کردەوەکانی لەبەر دەروازەکانی شاردا ستایشی بکەن.

< Przysłów 31 >