Przysłów 31
1 Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
Pawòl a wa Lemuel yo; pwofesi ke manman li te ansegne li a:
2 Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
“O fis mwen an! O fis a vant mwen an! O fis a ve mwen yo!
3 Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
Pa bay fòs ou a fanm, ni wout ou a sila ki konn detwi wa yo.
4 Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
Se pa pou wa yo, O Lemuel, se pa pou wa yo bwè diven, ni pou chèf yo ta bwè diven,
5 By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
Paske y ap bwè epi vin bliye dekrè ki te fèt la, e tòde dwa a sila ki aflije yo.
6 Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
Bay bwason fò a sila k ap peri a, ak diven a sila ki gen lavi anmè a.
7 Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
Kite li bwè pou bliye mizè li e pa sonje pwoblèm li ankò.
8 Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
Ouvri bouch ou pou bèbè a; pou dwa yo a tout sila ki san sekou.
9 Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
Ouvri bouch ou, fè jijman ak dwati, e defann dwa a aflije yo ak endijan an.”
10 Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
Yon madanm ki ekselan, se kilès ki ka twouve li? Paske valè li depase bijou.
11 Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
Kè a mari li mete konfyans nan li e li p ap manke reyisi.
12 Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
Li fè l sa ki bon e pa sa ki mal pandan tout jou lavi li.
13 Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
Li chache lèn ak len e travay avèk men l ak kè kontan.
14 Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
Li tankou bato komès; li mennen manje li soti byen lwen.
15 I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
Anplis, li leve pandan li toujou fènwa pou bay manje a tout lakay li, ak yon pòsyon pou sèvant li yo.
16 Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
Li konsidere yon chan e achte li. Ak benefis travay li, li plante yon chan rezen.
17 Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
Li mare senti l ak gwo fòs pou fè bra li vin fò.
18 Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
Li santi ke siksè li bon; lanp li pa janm etenn lannwit.
19 Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
Li lonje men l vè aparèy tise a e men l kenbe l.
20 Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
Li lonje men l vè pòv yo avèk sila ki gen bezwen an.
21 Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
Lakay li pa fè krent pou lanèj, paske tout lakay abiye an wouj.
22 Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
Li fè kouvèti pou tèt li; tout vètman li se twal fen blan ak mov.
23 Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
Mari li byen rekonèt nan pòtay lavil yo, lè l chita pami ansyen a peyi yo.
24 Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
Li fè vètman an len pou vann yo, e founi sentiwon a tout komèsan yo.
25 Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
Fòs ak respè se abiman li e li souri a lavni.
26 Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
Li ouvri bouch li avèk sajès e enstriksyon ladousè sou lang li.
27 Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
Li gade byen tout afè lakay li e li pa manje pen laparès.
28 Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
Pitit li yo leve e beni li; mari li tou ba li gwo lwanj pou di l:
29 Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
“Anpil fi te fè byen bon; men ou pi bon anpil pase yo tout.”
30 Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
Chàm konn twonpe e bèlte konn vanite; men se fanm nan ki krent SENYÈ a k ap resevwa lwanj.
31 Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
Ba li sa ke men l te pwodwi, epi kite zèv li yo fè lwanj li nan pòtay yo.
