Przysłów 31
1 Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
Paroles du roi Lemouel. Leçon solennelle que lui inculqua sa mère.
2 Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
"Ah! mon fils! Ah! enfant de mes entrailles! Ah! fils que j’ai appelé de mes vœux!
3 Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
Ne prodigue paso ta vigueur aux femmes, ne livre pas tes destinées à celles qui perdent les rois.
4 Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
Ce n’est pas aux rois, ô Lemouel, ce n’est pas aux rois qu’il sied de boire du vin, ni aux princes de s’adonner aux liqueurs fortes;
5 By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
de peur qu’en buvant, ils n’oublient les lois et ne méconnaissent le droit de toutes les victimes de la misère.
6 Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
Donnez des liqueurs fortes aux malheureux, du vin à ceux qui ont l’amertume au cœur.
7 Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
Qu’ils boivent, et qu’ils oublient leur misère; qu’ils perdent le souvenir de leur chagrin!
8 Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
Ouvre la bouche en faveur du muet, pour la défense de tous les vaincus du sort.
9 Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
Ouvre la bouche pour juger avec équité et faire droit au pauvre et à l’indigent.
10 Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
Heureux qui a rencontré une femme vaillante! Elle est infiniment plus précieuse que les perles.
11 Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
En elle le cœur de son époux a toute confiance; aussi les ressources ne lui font-elles pas défaut.
12 Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
Tous les jours de sa vie, elle travaille à son bonheur: jamais elle ne lui cause de peine.
13 Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
Elle se procure de la laine et du lin et accomplit sa besogne d’une main diligente.
14 Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
Pareille aux vaisseaux marchands, elle amène de loin ses provisions.
15 I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
Il fait encore nuit qu’elle est déjà debout, distribuant des vivres à sa maison, des rations à ses servantes.
16 Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
Elle jette son dévolu sur un champ et l’acquiert; avec le produit de son travail elle plante un vignoble.
17 Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
Elle ceint de force ses reins et arme ses bras de vigueur.
18 Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
Elle s’assure que ses affaires sont prospères; sa lampe ne s’éteint pas la nuit.
19 Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
Ses mains saisissent le rouet, ses doigts manient le fuseau.
20 Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
Elle ouvre sa main au pauvre et tend le bras au nécessiteux.
21 Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
Elle ne redoute point la neige pour sa maison, car tous ses gens sont couverts de riches étoffes.
22 Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
Elle se brode des tapis. Lin fin et pourpre forment ses vêtements.
23 Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
Son époux est considéré aux Portes, quand il siège avec les anciens du pays.
24 Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
Elle confectionne des tissus, qu’elle vend, et des ceintures, qu’elle cède au marchand.
25 Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
Parée de force et de dignité, elle pense en souriant à l’avenir.
26 Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
Elle ouvre la bouche avec sagesse, et des leçons empreintes de bonté sont sur ses lèvres.
27 Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
Elle dirige avec vigilance la marche de sa maison, et jamais ne mange le pain de l’oisiveté.
28 Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
Ses fils se lèvent pour la proclamer heureuse, son époux pour faire son éloge:
29 Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
"Bien des femmes se sont montrées vaillantestu leur es supérieure à toutes!"
30 Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
Mensonge que la grâce! Vanité que la beauté! La femme qui craint l’Eternel est seule digne de louanges.
31 Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
Rendez-lui hommage pour le fruit de ses mains, et qu’aux Portes ses œuvres disent son éloge!
