Przysłów 31
1 Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
Paroles du roi Lemuel, l’oracle que sa mère lui enseigna:
2 Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
Quoi, mon fils? et quoi, fils de mon ventre? et quoi, fils de mes vœux?
3 Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
Ne donne point ta force aux femmes, ni tes voies à celles qui perdent les rois.
4 Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
Ce n’est point aux rois, Lemuel, ce n’est point aux rois de boire du vin, ni aux grands [de dire]: Où sont les boissons fortes?
5 By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
de peur qu’ils ne boivent, et n’oublient le statut, et ne fassent fléchir le jugement de tous les fils de l’affliction.
6 Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
Donnez de la boisson forte à celui qui va périr, et du vin à ceux qui ont l’amertume dans le cœur:
7 Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
qu’il boive et qu’il oublie sa pauvreté, et ne se souvienne plus de ses peines.
8 Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
Ouvre ta bouche pour le muet, pour la cause de tous les délaissés.
9 Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
Ouvre ta bouche, juge avec justice, et fais droit à l’affligé et au pauvre.
10 Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
Une femme vertueuse! Qui la trouvera? Car son prix est bien au-delà des rubis.
11 Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
Le cœur de son mari se confie en elle, et il ne manquera point de butin.
12 Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
Elle lui fait du bien et non du mal, tous les jours de sa vie.
13 Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
Elle cherche de la laine et du lin, et travaille de ses mains avec joie.
14 Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
Elle est comme les navires d’un marchand, elle amène son pain de loin.
15 I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
Elle se lève quand il est encore nuit, et elle donne la nourriture à sa maison, et la tâche à ses servantes.
16 Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
Elle pense à un champ, et elle l’acquiert; du fruit de ses mains elle plante une vigne.
17 Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
Elle ceint ses reins de force, et fortifie ses bras.
18 Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
Elle éprouve que son trafic est bon; de nuit sa lampe ne s’éteint pas.
19 Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
Elle met la main à la quenouille, et ses doigts tiennent le fuseau.
20 Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
Elle étend sa main vers l’affligé, et tend ses mains au nécessiteux.
21 Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
Elle ne craint pas la neige pour sa maison, car toute sa maison est vêtue d’écarlate.
22 Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
Elle se fait des tapis; le fin coton et la pourpre sont ses vêtements.
23 Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
Son mari est connu dans les portes quand il s’assied avec les anciens du pays.
24 Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
Elle fait des chemises, et les vend; et elle livre des ceintures au marchand.
25 Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
Elle est vêtue de force et de dignité, et elle se rit du jour à venir.
26 Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
Elle ouvre sa bouche avec sagesse, et la loi de la bonté est sur sa langue.
27 Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
Elle surveille les voies de sa maison, et ne mange pas le pain de paresse.
28 Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
Ses fils se lèvent et la disent bienheureuse, son mari [aussi], et il la loue:
29 Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
Plusieurs filles ont agi vertueusement; mais toi, tu les surpasses toutes!
30 Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
La grâce est trompeuse, et la beauté est vanité; la femme qui craint l’Éternel, c’est elle qui sera louée.
31 Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
Donnez-lui du fruit de ses mains, et qu’aux portes ses œuvres la louent.
