Przysłów 31
1 Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
Slova proroctví Lemuele krále, kterýmž vyučovala jej matka jeho.
2 Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
Co dím, synu můj, co, synu života mého? Co, řku, dím, synu slibů mých?
3 Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
Nedávej ženám síly své, ani cest svých těm, kteréž k zahynutí přivodí krále.
4 Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
Ne králům, ó Lemueli, ne králům náleží píti víno, a ne pánům žádost nápoje opojného,
5 By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
Aby pije, nezapomněl na ustanovení, a nezměnil pře všech lidí ssoužených.
6 Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
Dejte nápoj opojný hynoucímu, a víno těm, kteříž jsou truchlivého ducha,
7 Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
Ať se napije, a zapomene na chudobu svou, a na trápení své nezpomíná více.
8 Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
Otevři ústa svá za němého, v při všech oddaných k smrti,
9 Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
Otevři, řku, ústa svá, suď spravedlivě, a veď při chudého a nuzného.
10 Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
Ženu statečnou kdo nalezne? Nebo daleko nad perly cena její.
11 Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
Dověřuje se jí srdce muže jejího; nebo tu kořistí nebude nedostatku.
12 Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
Dobře činí jemu a ne zle, po všecky dny života svého.
13 Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
Hledá pilně vlny a lnu, a dělá šťastně rukama svýma.
14 Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
Jest podobná lodi kupecké, zdaleka přiváží pokrm svůj.
15 I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
Kterážto velmi ráno vstávajíc, dává pokrm čeledi své, a podíl náležitý děvkám svým.
16 Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
Rozsuzuje pole, a ujímá je; z výdělku rukou svých štěpuje i vinici.
17 Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
Přepasuje silou bedra svá, a zsiluje ramena svá.
18 Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
Zakouší, jak jest užitečné zaměstknání její; ani v noci nehasne svíce její.
19 Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
Rukama svýma sahá k kuželi, a prsty svými drží vřeteno.
20 Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
Ruku svou otvírá chudému, a ruce své vztahuje k nuznému.
21 Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
Nebojí se za čeled svou v čas sněhu; nebo všecka čeled její obláčí se v roucho dvojnásobní.
22 Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
Koberce dělá sobě z kmentu, a z zlatohlavu jest oděv její.
23 Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
Patrný jest v branách manžel její, když sedá s staršími země.
24 Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
Plátno drahé dělá, a prodává; též i pasy prodává kupci.
25 Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
Síla a krása oděv její, nestará se o časy potomní.
26 Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
Ústa svá otvírá k moudrosti, a naučení dobrotivosti v jazyku jejím.
27 Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
Spatřuje obcování čeledi své, a chleba zahálky nejí.
28 Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
Povstanouce synové její, blahoslaví ji; manžel její také chválí ji,
29 Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
Říkaje: Mnohé ženy statečně sobě počínaly, ty pak převyšuješ je všecky.
30 Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
Oklamavatelná jest příjemnost a marná krása; žena, kteráž se bojí Hospodina, tať chválena bude.
31 Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
Dejtež takové z ovoce rukou jejích, a nechať ji chválí v branách skutkové její.
