Przysłów 31
1 Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
Lengpa Lemuel anun anahilna thucheng ho aphondoh.
2 Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
“O kachapa, kanaobua kon’a kahin kachapa, ipi mong mong ham, kitepna vanga kahinsa kachapa?
3 Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
Nathahatna chu numei pedoh hih beh in, chule lengho sumanga pang ho chu lampi na ot louhel ding ahi.
4 Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
O Lemuel, lengho dinga judon kiti hi angai ahipoi, vaihom’a pang ho dinga khamna theija lop hi angai ahipoi.
5 By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
Ajeh chu ju adon tenguleh, thu adih’a kitansa le akiseisa chu aheimil diu; chutengleh gim hesoh changte dinga, adihnau chu asuhmil peh diu ahi.
6 Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
Manthah nan aphah dingpa chu khamna thei donsah hih beh in, amavang alung hesoh val ho bou ju donsah tan.
7 Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
Hitichun amaho cheng chu donsah inlang, avaichat nau asuhmil nadiu le agenthei nau tincheng asuhmil nadiu ahi.
8 Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
Ama ding kisei thei lou ho dingin seipeh in, chule achung'uva thu adih in tanpeh in.
9 Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
Nakam kah inlang thu adih’in tan in, vaichate le angaichate chunga thu adih’a tanna chu umsah jing in.” ati.
10 Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
Numei jipha tah kimu jou ding koiham? Amanu chu sana pah jem jouse sang in jong ahoi joi.
11 Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
Ajipan alungthim akison pi lheh in, ajeh chu amanun ajipa hinkhoa ijakai abulhinsah ding ahi.
12 Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
Amanu chun ajipa chunga thilpha chom atongdoh jin, ahinkho sung in ajipa setna atongdoh ngaipoi.
13 Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
Samul le tupat abolpeh jin, pontho tah in pat abol jin ahi.
14 Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
Hitobang numei hi kiveina kong innei tobang ahin, nehle chah jong gamla tah tah a kon’in ahinpo ji'e.
15 I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
Jingkah khovah masangin athouvin ain-sung mite dingin neh le chah agong jin, chule asoh nungah ho nikhat sunga atohdiu agontoh peh jin ahi.
16 Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
Amanu achen loumun agaven acho pai jin, amanu khutsoh mong mong in lengpilei abol in ahi.
17 Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
Amanu hin atai akigah in thanei tah in apang jin, abanthahat ajedoh jing in ahi.
18 Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
Amanu hin akiveina anatoh athilbol jouse thil phachom ahi, ti asumil ngaipon; jan khovah kahsen athaomei amit khapoi.
19 Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
Akhut teni le muikung akisip lhop jingin, chule akhut tenin patkong kung atuh jing jinge.
20 Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
Migentheite hunan akhut alhang jingin, chujongleh alhasamte dingin akhut alhang jing in ahi.
21 Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
Hitobang numei hin ain chen buhbang hunglhah ding jong aging pon, ainsung mite abonchan ponsan vamleh in atom in hijeh chun alung monge.
22 Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
Hiche numei hin ama le ama din jong ponsil akikhon in, aponsil jong tupat ponnem le ponsandup jeng ahi.
23 Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
Khopi kelkot phung jousea ajipa akilang doh jingin, gamsung upa ho lah a atouteng jongle min ahesoh keije.
24 Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
Hitobang numei hin tupat ponnem akhongin akhonjou tengle akijoh jin, kivei miho henga jong konggah khao ajoh jin ahi.
25 Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
Thahat le gunchuna hi hiche numeinu dinga hi aponsil tobang ahin, khonunga phat hung lhung ding jong lungkhamna beijin agaldot theijin ahi.
26 Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
Chingthei tah in thu aseijin, khoto tah a mihilna jong aneijin ahi.
27 Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
Insunga um thil jouse avetup sohkei jin, thaset jeh’a don louva akoi khatcha aumpoi.
28 Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
Hitobang numei hi achate ahung kipat doh jiuvin, numei nunnom nu tin asejun ahi; chule ajipa jeng in jong amanu hi apahcha lheh ji'e.
29 Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
“Vannoi leisetna numei kitahleh numei lolhing tamtah aumme, hinlah nangin amaho nakhel sohkeije” ati.
30 Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
Kijep hoisel nahi lhep lhahna bep ahin, melhoi jong hi chomcha ding bou ahi; hinlah Pakai ging jing numei hi pachat dinga lomtah ahi.
31 Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
Hitobang numei chu atohdoh jouse jal’in kipaman peuvin, chule khopi kot phung tinchenga anatohdoh jousen; lhang phong in vahchoi cheh tahen.
