< Przysłów 30 >
1 Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.
Detta är Agurs, Jake sons, ord, lära och tal; dens mansens, till Ithiel, ja till Ithiel och Uchal.
2 Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.
Ty jag är den aldragalnaste, och menniskors förstånd är icke när mig.
3 I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.
Jag hafver icke lärt vishet; och hvad heligt är, vet jag icke.
4 Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?
Hvilken far upp till himmelen, och neder? Ho fattar vädret i sina händer? Ho binder vattnet uti ett kläde? Ho hafver stadfäst alla verldenes ändar? Huru heter han? Och huru heter hans Son? Vetst du det?
5 Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.
All Guds ord äro genomluttrad, och äro en sköld dem som tro uppå honom.
6 Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.
Lägg intet till hans ord, att han icke skall straffa dig, och du varder lögnaktig funnen.
7 Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.
Tu ting bedes jag af dig, att du dock icke ville neka mig dem, förr än jag dör:
8 Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;
Afguderi och lögn låt vara långt ifrå mig; fattigdom och rikedom gif mig icke, men låt mig min afskilda del af spis få.
9 Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.
Jag måtte eljest, om jag alltför mätt vorde, neka och säga: Ho är Herren? eller, om jag alltför fattig vorde, måtte stjäla, och förtaga mig på mins Guds Namn.
10 Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.
Förråd icke tjenaren för hans herra, att han icke bannar dig, och du kommer i skuld.
11 Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.
Det är ett slägte, som banna sin fader, och icke välsigna sina moder;
12 Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.
Ett slägte, som sig tycker rent vara, och äro dock icke ifrå sinom träck rene tvagne;
13 Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.
Ett slägte, som sin ögon högt upphäfva, och sin ögnahvarf högt upphålla;
14 Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.
Ett slägte, som hafver svärd för tänder, hvilke med sina oxlatänder uppfräta och förtära de elända i landena, och de fattiga ibland menniskorna.
15 Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś. Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.
Iglen har två döttrar: Bär hit, Bär hit. Tre ting stå icke till att mätta, och det fjerde säger icke: Det är nog:
16 Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć. (Sheol )
Helvetet, en ofruktsam qvinnos lif; jorden varder icke af vattnet mätt; och elden säger icke: Det är nog. (Sheol )
17 Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.
Ett öga, som bespottar fadren, och försmår att lyda modrene, det måste korparna vid bäcken uthugga, och de unga örnar uppfräta.
18 Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:
Tre ting äro mig förunderlige, och det fjerde vet jag icke:
19 Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.
Örnens väg i vädret; ormens väg på hälleberget; skeppets väg midt i hafvet; och ens mans väg till ena pigo.
20 Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.
Alltså är horkonones väg; hon uppsluker, och stryker sig om munnen, och säger: Jag hafver intet illa gjort.
21 Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:
Ett land varder igenom tre ting oroligit, och det fjerde kan det icke fördiaga:
22 Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;
En tjenare, då han Konung varder; en dåre, då han alltför mätt är;
23 Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.
En vanartig, då hon gift varder; och en tjenarinna, då hon sina frues artving varder.
24 Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:
Fyra äro små ting på jordene, och klokare än de vise:
25 Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;
Myrorna, ett svagt folk, likväl skaffa de om sommaren sin spis;
26 Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;
Kuniler, ett svagt folk, likväl göra de sitt hus i bergsklippomen;
27 Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;
Gräshoppor hafva ingen Konung, likväl draga de ut med hela hopar;
28 Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.
Spindelen virkar med sina händer, och är i Konungapalats.
29 Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:
Tre ting hafva en skön gång, och det fjerde går väl:
30 Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:
Lejonet mägtigt ibland djuren, och vänder icke tillbaka för någrom;
31 Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.
En vedehund med starka länder; och en vädur; och en Konung, dem ingen sig emotsätta tör.
32 Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.
Hafver du varit fåvitsk, och upphäfvit dig, och haft ondt för händer, så lägg handena på munnen.
33 Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.
Då man mjölk kärnar, gör man der smör utaf; och den der näsona trycker, han tvingar der blod ut; och den der vrede uppväcker, han tvingar der träto ut.