Przysłów 30
1 Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.
Agura, Jakes dēla, vārdi šā vīra sludināšana un mācība. Es esmu nodarbojies ar Dievu, esmu nodarbojies ar Dievu un noguris.
2 Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.
Jo es esmu nejēga pār citiem, un man nav cilvēka saprašanas!
3 I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.
Es arī gudrības neesmu mācījies, nedz svētu atzīšanu atzinis.
4 Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?
Kas ir uzkāpis debesīs un nācis zemē? Kas sagrābj vēju savās rokas? Kas saista ūdeni drēbē? Kas liek zemei visas robežas? Kāds viņam vārds, un kāds viņa dēlam vārds, ja tu to zini?
5 Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.
Visi Dieva vārdi ir šķīsti; Viņš ir par priekšturamām bruņām tiem, kas uz Viņu paļaujas.
6 Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.
Nepieliec nekā pie viņa vārdiem, ka viņš tevi nesoda, un tu netopi atrasts melkulis.
7 Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.
Divas lietas lūdzos no tevis, neliedz man tās, pirms es mirstu:
8 Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;
Nelietība un meli lai paliek tālu no manis; nabadzību un bagātību nedod man, bet paēdini mani ar manu dienišķu maizi,
9 Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.
Ka es paēdis tevi neaizliedzu un nesaku: Kas ir Tas Kungs? vai nabags palicis nezogu un sava Dieva vārdu velti nevalkāju. -
10 Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.
Neapmelo kalpu pie viņa kunga, ka viņš tevi nelād, un tu netopi noziedzīgs.
11 Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.
Ir suga, kas tēvu lād un māti nesvētī;
12 Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.
Ir suga, kas pati savās acīs šķīsta, bet no saviem sārņiem nav mazgāta;
13 Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.
Ir suga, cik augsti tā ceļ acis, cik augsti acu plakstiņus!
14 Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.
Ir suga, zobeni ir viņas zobi un naži viņas dzerokļi, rīt nabagus no zemes nost un sērdienīšus cilvēku starpā. -
15 Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś. Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.
Asins sūcējai ir divas meitas: „Dod šurp, dod šurp!“- Šās trīs nav pieēdināmas, un tā ceturtā nesaka: Gan.
16 Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć. (Sheol h7585)
Elle, neauglīgais klēpis, zeme, nepiedzirdināma ar ūdeni, un uguns nesaka: Gan. - (Sheol h7585)
17 Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.
Acs, kas tēvu apsmej un liedzās mātei klausīt, to izknābs kraukļi pie upes, un jaunie ērgļi to ēdīs.
18 Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:
Šās trīs lietas man ir visai brīnums, un to ceturto es neizprotu:
19 Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.
Ērgļa ceļš debesīs, čūskas ceļš pār klinti, laivas ceļš jūras vidū un vīra ceļš pie meitas.
20 Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.
Tāds pat ir sievas ceļš, kas laulību pārkāpj; viņa ēd, noslauka muti un saka: Es ļauna neesmu darījusi. -
21 Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:
Par trim lietām nodreb zeme, un ceturto tā nevar panest:
22 Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;
Par kalpu, kad tas paliek par kungu, un par ģeķi, kad tas maizes paēdis,
23 Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.
Par nopeltu, kad tā tiek pie vīra, un par kalponi, kad tā top savas saimnieces mantiniece.
24 Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:
Šie četri ir mazi virs zemes un tomēr gudrāki nekā tie gudrie:
25 Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;
Skudras, nespēcīga tauta, tomēr savu barību vasarā sagādā;
26 Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;
Truši, nespēcīga tauta, tomēr liek savus namus akmens kalnos;
27 Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;
Siseņiem nav ķēniņa, tomēr viņi visi iziet, pulkos dalīti;
28 Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.
Zirneklis auž abām rokām, un tomēr ir ķēniņu pilīs.-
29 Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:
Šiem trim ir laba gaita, un tas ceturtais iet it lepni:
30 Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:
Vecs lauva, varens starp zvēriem, kas nevienam ceļu negriež.
31 Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.
Ērzelis, kam labi gurni, vai āzis, un ķēniņš, savus ļaudis vedot.
32 Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.
Ja tu ģeķis bijis, paaugstinādamies, un ko nodomājis, tad: roku uz muti!
33 Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.
Satricini pienu, būs sviests; satrīcini degunu, būs asinis; un satrīcini dusmas, būs plēšanās.
