Przysłów 29

1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.

Tisti, ki je pogosto grajan, otrjuje svoj vrat; nenadoma bo uničen in to brez rešitve.

2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.

Kadar so pravični na oblasti, se ljudstvo veseli, toda kadar zlobni rojevajo pravila, ljudstvo žaluje.

3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.

Kdorkoli ljubi modrost, razveseljuje svojega očeta, toda kdor se zadržuje s pocestnicami, zapravlja svoje imetje.

4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.

Kralj s sodbo vzpostavlja deželo, toda kdor sprejema darila, jo prevrača.

5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.

Človek, ki laska svojemu bližnjemu, razpenja mrežo za njegova stopala.

6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.

V prestopku hudobneža je zanka, toda pravični prepeva in se veseli.

7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.

Pravični preudarja stvar ubogega, toda zlobni se na to ne ozira.

8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.

Posmehljivci mesto privedejo v zanko, toda modri možje odvrnejo bes.

9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.

Če se moder človek prička z nespametnim človekom, bodisi besni ali se smeje, tam ni počitka.

10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.

Krvoločnež sovraži poštenega, toda pravični išče njegovo dušo.

11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.

Bedak izreka vse svoje mišljenje, toda moder človek ga zadrži za pozneje.

12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.

Če vladar prisluhne lažem, so vsi njegovi služabniki zlobni.

13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.

Ubog in varljiv človek se skupaj srečata; Gospod razsvetljuje oči obeh.

14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.

Kralju, ki zvesto sodi ubogega, bo njegov prestol utrjen na veke.

15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

Palica in opomin dajeta modrost, toda otrok, prepuščen samemu sebi, svoji materi prinaša sramoto.

16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.

Kadar so zlobni pomnoženi, narašča prestopek, toda pravični bodo videli njihov padec.

17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.

Grajaj svojega sina in dal ti bo počitek; da, tvoji duši bo dal veselje.

18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.

Kjer ni videnja ljudstvo propada, toda kdor se drži postave, je srečen.

19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

Služabnik ne bo grajan z besedami; kajti čeprav razume, ne bo odgovoril.

20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.

Vidiš človeka, ki je nagel v svojih besedah? Več upanja je za bedaka kakor zanj.

21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.

Kdor svojega služabnika od otroških let prefinjeno vzgaja, mu bo končno postal njegov sin.

22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.

Jezen človek razvnema prepir, besen človek pa je obilen v prestopku.

23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.

Človekov ponos ga bo ponižal, toda spoštovanje bo podpiralo ponižnega v duhu.

24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.

Kdorkoli je družabnik s tatom, sovraži svojo lastno dušo; sliši preklinjanje, pa tega ne razkriva.

25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.

Strah pred človekom prinaša zanko, toda kdorkoli svoje trdno upanje polaga v Gospoda, bo varen.

26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.

Mnogi iščejo vladarjevo naklonjenost, toda sodba vsakega človeka prihaja od Gospoda.

27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.

Nepravičen človek je ogabnost pravičnemu in kdor je na svoji poti pošten, je ogabnost zlobnemu.