Przysłów 29
1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
Ein mann som etter mykje refsing endå er ein stivnakke, vil brått verta broten ulækjeleg sund.
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
Når rettferdige aukar i tal, då gled seg folket, men når gudlaus mann kjem til styre, sukkar folket.
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
Den som elskar visdom, gled sin far, men den som gjeng i lag med skjøkjor, øyder eiga si.
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
Ein konge held landet sitt uppe med rett, men ein skattekrevjar legg det i øyde.
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
Ein mann som smeikjer for næsten sin, breider ut eit net for føterne hans.
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
Ein vond manns misgjerd er snara for honom, men rettferdig mann fegnast og gled seg.
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
Den rettferdige syter for stakarens sak, den gudlause hev ikkje greida på noko.
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
Spottarar øser upp ein by, men vismenner stiller vreiden.
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
Når vismann fører sak mot dåren, vert dåren sinna og lær, og kann’kje vera still.
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
Dei blodfuse hatar ein skuldlaus mann, og stend dei ærlege etter livet.
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
Alt sitt sinne slepper dåren ut, men vismannen døyver det til slutt.
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
Agtar ein hovding på lygneord, er alle hans tenarar nidingar.
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
Fatigmann og valdsmann råkast, Herren gjev deim båe augneljos.
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
Ein konge som dømer småfolk rett, hans kongsstol stend æveleg fast.
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
Ris og age gjev visdom, men ein agelaus gut fører skam yver mor si.
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
Når dei gudlause aukar, so aukar syndi, men dei rettferdige skal sjå med lyst på deira fall.
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
Aga son din, so vil han vera deg til hugnad og gjeva lostemat til sjæli di.
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
Utan profetsyn vert folket vilt, men sæl er den som held lovi.
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Med ord let trælen seg ikkje tukta, for han skynar deim vel, men bryr seg’kje um deim.
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
Ser du ein mann som er snar til å tala, dåren gjev større von enn han.
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
Kjæler du trælen upp frå hans ungdom, vil han vanvyrda deg til slutt.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
Sinna mann valdar trætta, og brålyndt mann gjer mang ei misgjerd.
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
Mannsens ovmod fører til fall, men den audmjuke vinn seg æra.
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
Den som helar med tjuven, hatar sitt liv, han høyrer dei tek han i eid, men gjev ingi vitring.
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
Manne-rædsla legg snaror, men den som lit på Herren, vert berga.
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
Mange vil te seg fram for ein styrar, men frå Herren fær kvar mann sin rett.
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
Ein styggedom for rettferdige er ein urettferdig mann, og ein styggedom for den gudlause er den som fer ærleg fram.
