Przysłów 29
1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
Viro, qui corripientem dura cervice contemnit, repentinus ei superveniet interitus: et eum sanitas non sequetur.
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
In multiplicatione iustorum laetabitur vulgus: cum impii sumpserint principatum, gemet populus.
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
Vir, qui amat sapientiam, laetificat patrem suum: qui autem nutrit scorta, perdet substantiam.
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
Rex iustus erigit terram, vir avarus destruet eam.
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
Homo, qui blandis, fictisque sermonibus loquitur amico suo, rete expandit gressibus eius.
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
Peccantem virum iniquum involvet laqueus: et iustus laudabit atque gaudebit.
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
Novit iustus causam pauperum: impius ignorat scientiam.
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
Homines pestilentes dissipant civitatem: sapientes vero avertunt furorem.
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
Vir sapiens, si cum stulto contenderit, sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
Viri sanguinum oderunt simplicem: iusti autem quaerunt animam eius.
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
Totum spiritum suum profert stultus: sapiens differt, et reservat in posterum.
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
Princeps, qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
Pauper, et creditor obviaverunt sibi: utriusque illuminator est Dominus.
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
Rex, qui iudicat in veritate pauperes, thronus eius in aeternum firmabitur.
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
Virga atque correptio tribuit sapientiam: puer autem, qui dimittitur voluntati suae, confundit matrem suam.
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera: et iusti ruinas eorum videbunt.
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
Erudi filium tuum, et refrigerabit te, et dabit delicias animae tuae.
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus: qui vero custodit legem, beatus est.
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Servus verbis non potest erudiri: quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
Vidisti hominem velocem ad loquendum? stultitia magis speranda est, quam illius correptio.
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
Qui delicate a pueritia nutrit servum suum, postea sentiet eum contumacem.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
Vir iracundus provocat rixas: et qui ad indignandum facilis est, erit ad peccandum proclivior.
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
Superbum sequitur humilitas: et humilem spiritu suscipiet gloria.
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
Qui cum fure participat, odit animam suam: adiurantem audit, et non indicat.
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
Qui timet hominem, cito corruet: qui sperat in Domino, sublevabitur.
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
Multi requirunt faciem principis: et iudicium a Domino egreditur singulorum.
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
Abominantur iusti virum impium: et abominantur impii eos, qui in recta sunt via. Verbum custodiens filius, extra perditionem erit.
