Przysłów 29
1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
자주 책망을 받으면서도 목이 곧은 사람은 갑자기 패망을 당하고 피하지 못하리라
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
의인이 많아지면 백성이 즐거워하고 악인이 권세를 잡으면 백성이 탄식하느니라
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
지혜를 사모하는 자는 아비를 즐겁게 하여도 창기를 사귀는 자는 재물을 없이 하느니라
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
왕은 공의로 나라를 견고케 하나 뇌물을 억지로 내게 하는 자는 나라를 멸망시키느니라
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
이웃에게 아첨하는 것은 그의 발 앞에 그물을 치는 것이니라
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
악인의 범죄하는 것은 스스로 올무가 되게 하는 것이나 의인은 노래하고 기뻐하느니라
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
의인은 가난한 자의 사정을 알아 주나 악인은 알아 줄 지식이 없느니라
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
모만한 자는 성읍을 요란케 하여도 슬기로운 자는 노를 그치게 하느니라
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
지혜로운 자와 미련한 자가 다투면 지혜로운 자가 노하든지 웃든지 그 다툼이 그침이 없느니라
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
피 흘리기를 좋아하는 자는 온전한 자를 미워하고 정직한 자의 생명을 찾느니라
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
어리석은 자는 그 노를 다 드러내어도 지혜로운 자는 그 노를 억제하느니라
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
관원이 거짓말을 신청하면 그 하인은 다 악하니라
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
가난한 자와 포학한 자가 섞여 살거니와 여호와께서는 그들의 눈에 빛을 주시느니라
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
왕이 가난한 자를 성실히 신원하면 그 위가 영원히 견고하리라
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
채찍과 꾸지람이 지혜를 주거늘 임의로 하게 버려두면 그 자식은 어미를 욕되게 하느니라
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
악인이 많아지면 죄도 많아지나니 의인은 그들의 망함을 보리라
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
네 자식을 징계하라 그리하면 그가 너를 평안하게 하겠고 또 네 마음에 기쁨을 주리라
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
묵시가 없으면 백성이 방자히 행하거니와 율법을 지키는 자는 복이 있느니라
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
종은 말로만 하면 고치지 아니하나니 이는 그가 알고도 청종치 아니함이니라
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
네가 언어에 조급한 사람을 보느냐 그보다 미련한 자에게 오히려 바랄 것이 있느니라
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
종을 어렸을 때부터 곱게 양육하면 그가 나중에는 자식인 체하리라
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
노하는 자는 다툼을 일으키고 분하여 하는 자는 범죄함이 많으니라
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
사람이 교만하면 낮아지게 되겠고 마음이 겸손하면 영예를 얻으리라
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
도적과 짝하는 자는 자기의 영혼을 미워하는 자라 그는 맹세함을 들어도 직고하지 아니하느니라
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
사람을 두려워하면 올무에 걸리게 되거니와 여호와를 의지하는 자는 안전하리라
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
주권자에게 은혜를 구하는 자가 많으나 사람의 일의 작정은 여호와께로 말미암느니라
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
불의한 자는 의인에게 미움을 받고 정직한 자는 악인에게 미움을 받느니라
