< Przysłów 29 >

1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
L'uomo che, rimproverato, resta di dura cervice sarà spezzato all'improvviso e senza rimedio.
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
Quando comandano i giusti, il popolo gioisce, quando governano gli empi, il popolo geme.
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
Chi ama la sapienza allieta il padre, ma chi frequenta prostitute dissipa il patrimonio.
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
Il re con la giustizia rende prospero il paese, l'uomo che fa esazioni eccessive lo rovina.
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
L'uomo che adula il suo prossimo gli tende una rete per i suoi passi.
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
Sotto i passi del malvagio c'è un trabocchetto, mentre il giusto corre ed è contento.
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
Il giusto si prende a cuore la causa dei miseri, ma l'empio non intende ragione.
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
I beffardi mettono sottosopra una città, mentre i saggi placano la collera.
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
Se un saggio discute con uno stolto, si agiti o rida, non vi sarà conclusione.
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
Gli uomini sanguinari odiano l'onesto, mentre i giusti hanno cura di lui.
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
Lo stolto dà sfogo a tutto il suo malanimo, il saggio alla fine lo sa calmare.
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
Se un principe dà ascolto alle menzogne, tutti i suoi ministri sono malvagi.
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
Il povero e l'usuraio si incontrano; è il Signore che illumina gli occhi di tutti e due.
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
Un re che giudichi i poveri con equità rende saldo il suo trono per sempre.
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
La verga e la correzione danno sapienza, ma il giovane lasciato a se stesso disonora sua madre.
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
Quando governano i malvagi, i delitti abbondano, ma i giusti ne vedranno la rovina.
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
Correggi il figlio e ti farà contento e ti procurerà consolazioni.
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
Senza la rivelazione il popolo diventa sfrenato; beato chi osserva la legge.
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Lo schiavo non si corregge a parole, comprende, infatti, ma non obbedisce.
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
Hai visto un uomo precipitoso nel parlare? C'è più da sperare in uno stolto che in lui.
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
Chi accarezza lo schiavo fin dall'infanzia, alla fine costui diventerà insolente.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
Un uomo collerico suscita litigi e l'iracondo commette molte colpe.
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
L'orgoglio dell'uomo ne provoca l'umiliazione, l'umile di cuore ottiene onori.
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
Chi è complice del ladro, odia se stesso, egli sente l'imprecazione, ma non denuncia nulla.
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
Il temere gli uomini pone in una trappola; ma chi confida nel Signore è al sicuro.
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
Molti ricercano il favore del principe, ma è il Signore che giudica ognuno.
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
L'iniquo è un abominio per i giusti e gli uomini retti sono in abominio ai malvagi.

< Przysłów 29 >