Przysłów 29
1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
L’homme qui, étant souvent repris, roidit son cou, sera brisé subitement, et il n’y a pas de remède.
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
Quand les justes se multiplient, le peuple se réjouit; mais quand le méchant gouverne, le peuple gémit.
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
L’homme qui aime la sagesse est la joie de son père, mais le compagnon des prostituées dissipera son bien.
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
Un roi, par le juste jugement, affermit le pays, mais l’homme qui accepte des présents le ruine.
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
L’homme qui flatte son prochain étend un filet devant ses pas.
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
Dans la transgression de l’homme mauvais, il y a un piège; mais le juste chantera et se réjouira.
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
Le juste prend connaissance de la cause des pauvres; le méchant ne comprend aucune connaissance.
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
Les hommes moqueurs mettent en feu une ville, mais les sages détournent la colère.
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
Un homme sage qui plaide avec un homme insensé, qu’il s’irrite ou qu’il rie, n’a point de repos.
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
Les hommes de sang haïssent l’homme intègre, mais les hommes droits tiennent à sa vie.
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
Le sot met dehors tout son esprit, mais le sage le calme et le retient.
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
Qu’un gouverneur prête attention à la parole de mensonge, tous ses serviteurs seront méchants.
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
Le pauvre et l’oppresseur se rencontrent, l’Éternel éclaire les yeux de tous deux.
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
Le roi qui juge les pauvres selon la vérité, … son trône sera affermi pour toujours.
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
La verge et la répréhension donnent la sagesse, mais le jeune garçon abandonné à lui-même fait honte à sa mère.
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
Quand les méchants se multiplient, la transgression se multiplie; mais les justes verront leur chute.
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
Corrige ton fils, et il te donnera du repos et procurera des délices à ton âme.
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
Quand il n’y a point de vision, le peuple est sans frein; mais bienheureux celui qui garde la loi!
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Un serviteur n’est pas corrigé par des paroles; car il comprend, mais il ne répond pas.
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
As-tu vu un homme précipité dans ses paroles? Il y a plus d’espoir pour un sot que pour lui.
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
Celui qui gâte son serviteur dès sa jeunesse, le verra fils à la fin.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
L’homme colère excite les querelles, et l’homme qui se met en fureur abonde en transgressions.
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
L’orgueil d’un homme l’abaisse, mais celui qui est humble d’esprit acquiert la gloire.
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
Qui partage avec un voleur hait son âme; il entend l’adjuration, et ne déclare pas [la chose].
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
La crainte des hommes tend un piège, mais qui se confie en l’Éternel est élevé dans une haute retraite.
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
Plusieurs cherchent la face du gouverneur, mais le juste jugement d’un homme vient de l’Éternel.
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
L’homme inique est l’abomination des justes, et celui qui est droit dans sa voie, l’abomination du méchant.
