< Przysłów 29 >

1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
The man that with a stiff neck despiseth him that reproveth him, shall suddenly be destroyed: and health shall not follow him.
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
When just men increase, the people shall rejoice: when the wicked shall bear rule, the people shall mourn.
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
A man that loveth wisdom, rejoiceth his father: but he that maintaineth bar lots, shall squander away his substance.
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
A just king setteth up the land: a covetous man shall destroy it.
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
A man that speaketh to his friend with flattering and dissembling words, spreadeth a net for his feet.
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
A snare shall entangle the wicked man when he sinneth: and the just shall praise and rejoice.
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
The just taketh notice of the cause of the poor: the wicked is void of knowledge.
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
Corrupt men bring a city to ruin: but wise men turn away wrath.
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
If a wise man contend with a fool, whether he be angry or laugh, he shall find no rest.
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
Bloodthirsty men hate the upright: but just men seek his soul.
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
A fool uttereth all his mind: a wise man deferreth, and keepeth it till afterwards.
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
A prince that gladly heareth lying words, hath all his servants wicked.
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
The poor man and the creditor have met one another: the Lord is the enlightener of them both.
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
The king that judgeth the poor in truth, his throne shall be established for ever.
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
The rod and reproof give wisdom: but the child that is left to his own will bringeth his mother to shame.
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
When the wicked are multiplied, crimes shall be multiplied: but the just shall see their downfall.
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
Instruct thy son, and he shall refresh thee, and shall give delight to thy soul.
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
When prophecy shall fail, the people shall be scattered abroad: but he that keepeth the law is blessed.
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
A slave will not be corrected by words: because he understandeth what thou sayest, and will not answer.
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
Hast thou seen a man hasty to speak? folly is rather to be looked for, than his amendment.
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
He that nourisheth his servant delicately from his childhood, afterwards shall find him stubborn.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
A passionate man provoketh quarrels: and he that is easily stirred up to wrath, shall be more prone to sin.
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
Humiliation followeth the proud: and glory shall uphold the humble of spirit.
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
He that is partaker with a thief, hateth his own soul: he heareth one putting him to his oath, and discovereth not.
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
He that feareth man, shall quickly fall: he that trusteth in the Lord, shall be set on high.
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
Many seek the face of the prince: but the judgment of every one cometh forth from the Lord.
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
The just abhor the wicked man: and the wicked loathe them that are in the right way. The son that keepeth the word, shall be free from destruction.

< Przysłów 29 >