Przysłów 29
1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
Den Mand, som forhærder sin Nakke, vil tidt blive straffet; hastelig skal han sønderknuses, og der skal ingen Lægedom være.
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
Naar der bliver mange retfærdige, skal Folket glædes; men naar en ugudelig hersker, skal Folket sukke.
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
En Mand, som elsker Visdom, glæder sin Fader; men hvo, som omgaas med Skøger, vil øde sit Gods.
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
En Konge befæster Landet ved Ret; men en Mand, som tager Gaver, nedbryder det.
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
En Mand, som smigrer for sin Næste, udbreder et Garn for hans Fødder.
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
Den onde Mands Overtrædelse er ham en Snare; men den retfærdige kan fryde og glæde sig.
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
En retfærdig kender de ringes Sag; den ugudelige forstaar sig ikke paa Kundskab.
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
Mænd, som ere Spottere, ophidse en Stad; men de vise stille Vreden.
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
Naar en viis Mand gaar i Rette med en taabelig Mand, bliver denne vred og ler, og der bliver ingen Ro.
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
Blodgerrige Mænd hade den retsindige; men de oprigtige drage Omhu for hans Liv.
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
En Daare udlader al sin Hidsighed, men en viis skal omsider stille den.
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
Naar en Hersker agter paa Løgnens Ord, blive alle hans Tjenere ugudelige.
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
En fattig og en Undertrykker mødes; Herren giver begges Øjne Lys.
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
En Konge, som dømmer de ringe efter Sandhed, hans Trone skal stadfæstes evindelig.
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
Ris og Revselse give Visdom; men en Dreng, som overlades til sig selv, beskæmmer sin Moder.
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
Naar der bliver mange ugudelige, bliver der megen Overtrædelse; men de retfærdige skulle se paa deres Fald.
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
Tugt din Søn, saa skal han skaffe dig Ro og bringe din Sjæl Glæder.
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
Naar der ikke er profetiske Syner, bliver et Folk tøjlesløst; men den, som bevarer Loven, han er lyksalig.
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Med Ord tugtes ikke en Træl; thi han mærker det nok og svarer ikke.
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
Ser du, at en Mand er hastig i sine Ord, da er der mere Forhaabning om en Daare end om ham.
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
Forkæler en sin Træl fra hans Ungdom af, da vil han til sidst være en Søn.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
En vredagtig Mand opvækker Trætte, og en hidsig Mand begaar megen Overtrædelse.
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
Menneskets Hovmod nedtrykker ham; men den ydmyge vinder Ære.
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
Hvo som deler med en Tyv, hader sin Sjæl; han hører Besværgelsen og giver det ikke til Kende.
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
At forfærdes for et Menneske fører i Snare; men den, som forlader sig paa Herren, bliver beskærmet.
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
Mange søge en Herskers Ansigt; men fra Herren er en Mands Ret.
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
En uretfærdig Mand er de retfærdige en Vederstyggelighed; og den, hvis Vej er ligefrem, er den ugudelige en Vederstyggelighed.
