Przysłów 28
1 Uciekają niezbożni, choć ich nikt nie goni: ale sprawiedliwi jako lwię młode są bez bojaźni.
fugit impius nemine persequente iustus autem quasi leo confidens absque terrore erit
2 Dla przestępstwa ziemi wiele bywa książąt jej; ale dla człowieka roztropnego i umiejętnego trwałe bywa państwo.
propter peccata terrae multi principes eius et propter hominis sapientiam et horum scientiam quae dicuntur vita ducis longior erit
3 Mąż ubogi, który uciska nędznych, podobny jest dżdżowi gwałtownemu, po którym chleba nie bywa.
vir pauper calumnians pauperes similis imbri vehementi in quo paratur fames
4 Którzy opuszczają zakon, chwalą niezbożnika; ale ci, którzy strzegą zakonu, są im odpornymi.
qui derelinquunt legem laudant impium qui custodiunt succenduntur contra eum
5 Ludzie źli nie zrozumiewają sądu; ale którzy Pana szukają, rozumieją wszystko.
viri mali non cogitant iudicium qui autem requirunt Dominum animadvertunt omnia
6 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swojej, niżeli przewrotny na drogach swych, chociaż jest bogaty.
melior est pauper ambulans in simplicitate sua quam dives pravis itineribus
7 Kto strzeże zakonu, jest synem roztropnym; ale kto karmi obżercę, czyni zelżywość ojcu swemu.
qui custodit legem filius sapiens est qui pascit comesatores confundit patrem suum
8 Kto rozmnaża majętność swoję z lichwy i z płatu, temu ją zbiera, który ubogiemu szczodrze będzie dawał.
qui coacervat divitias usuris et fenore liberali in pauperes congregat eas
9 Kto odwraca ucho swe, aby nie słuchał zakonu, i modlitwa jego jest obrzydliwością.
qui declinat aurem suam ne audiat legem oratio eius erit execrabilis
10 Kto zawodzi uprzejmych na drogę złą, w dół swój sam wpadnie; ale uprzejmi odziedziczą rzeczy dobre.
qui decipit iustos in via mala in interitu suo corruet et simplices possidebunt bona
11 Mąż bogaty zda się sobie być mądrym; ale ubogi roztropny dochodzi go.
sapiens sibi videtur vir dives pauper autem prudens scrutabitur eum
12 Gdy się radują sprawiedliwi, wielka jest sława; ale gdy powstawają niepobożni, kryje się człowiek.
in exultatione iustorum multa gloria regnantibus impiis ruinae hominum
13 Kto pokrywa przestępstwa swe, nie poszczęści mu się; ale kto je wyznaje i opuszcza, miłosierdzia dostąpi.
qui abscondit scelera sua non dirigetur qui confessus fuerit et reliquerit ea misericordiam consequetur
14 Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi; ale kto zatwardza serce swoje, wpada w złe.
beatus homo qui semper est pavidus qui vero mentis est durae corruet in malum
15 Pan niezbożny, panujący nad ludem ubogim jest jako lew ryczący, i jako niedźwiedź głodny.
leo rugiens et ursus esuriens princeps impius super populum pauperem
16 Książę bezrozumny wielkim jest drapieżcą: ale kto nienawidzi łakomstwa, przedłuży dni swoje.
dux indigens prudentia multos opprimet per calumniam qui autem odit avaritiam longi fient dies eius
17 Człowieka, który gwałt czyni krwi ludzkiej, choćby i do dołu uciekał, nikt nie zatrzyma.
hominem qui calumniatur animae sanguinem si usque ad lacum fugerit nemo sustentet
18 Kto chodzi w uprzejmości, zachowany będzie; ale przewrotny na drogach swoich oraz upadnie.
qui ambulat simpliciter salvus erit qui perversis ingreditur viis concidet semel
19 Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, ubóstwem nasycony bywa.
qui operatur terram suam saturabitur panibus qui sectatur otium replebitur egestate
20 Mąż wierny przyczyni błogosławieństwa; ale kto się prędko chce zbogacić, nie bywa bez winy.
vir fidelis multum laudabitur qui autem festinat ditari non erit innocens
21 Mieć wzgląd na osobę, rzecz niedobra; bo nie jeden dla kęsa chleba staje się przewrotnym.
qui cognoscit in iudicio faciem non facit bene iste et pro buccella panis deserit veritatem
22 Prędko chce człowiek zazdrościwy zbogatnieć, a nie wie, iż nać niedostatek przyjdzie.
vir qui festinat ditari et aliis invidet ignorat quod egestas superveniat ei
23 Kto strofuje człowieka, większą potem łaskę znajduje, niż ten, co pochlebia językiem.
qui corripit hominem gratiam postea inveniet apud eum magis quam ille qui per linguae blandimenta decipit
24 Kto łupi ojca swego, albo matkę swoją, a mówi, iż to nie grzech: towarzyszem jest mężobójcy.
qui subtrahit aliquid a patre suo et matre et dicit hoc non est peccatum particeps homicidae est
25 Wysokomyślny wszczyna zwadę; ale kto nadzieję ma w Panu, dostatek mieć będzie.
qui se iactat et dilatat iurgia concitat qui sperat in Domino saginabitur
26 Kto ufa w sercu swem, głupi jest; ale kto sobie mądrze poczyna, ten ujdzie nieszczęścia.
qui confidit in corde suo stultus est qui autem graditur sapienter iste salvabitur
27 Kto daje ubogiemu, nie będzie miał niedostatku; ale kto od niego odwraca oczy swe, wielkie przeklęstwa nań przyjdą.
qui dat pauperi non indigebit qui despicit deprecantem sustinebit penuriam
28 Gdy niepobożni powstawają, kryje się człowiek; ale gdy giną, sprawiedliwi się rozmnażają.
cum surrexerint impii abscondentur homines cum illi perierint multiplicabuntur iusti
