< Przysłów 28 >
1 Uciekają niezbożni, choć ich nikt nie goni: ale sprawiedliwi jako lwię młode są bez bojaźni.
The wicked flee when no man pursueth; But the righteous are bold as a lion.
2 Dla przestępstwa ziemi wiele bywa książąt jej; ale dla człowieka roztropnego i umiejętnego trwałe bywa państwo.
For the transgression of a land many are the princes thereof; But by men of understanding [and] knowledge the state [thereof] shall be prolonged.
3 Mąż ubogi, który uciska nędznych, podobny jest dżdżowi gwałtownemu, po którym chleba nie bywa.
A needy man that oppresseth the poor Is [like] a sweeping rain which leaveth no food.
4 Którzy opuszczają zakon, chwalą niezbożnika; ale ci, którzy strzegą zakonu, są im odpornymi.
They that forsake the law praise the wicked; But such as keep the law contend with them.
5 Ludzie źli nie zrozumiewają sądu; ale którzy Pana szukają, rozumieją wszystko.
Evil men understand not justice; But they that seek Jehovah understand all things.
6 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swojej, niżeli przewrotny na drogach swych, chociaż jest bogaty.
Better is the poor that walketh in his integrity, Than he that is perverse in [his] ways, though he be rich.
7 Kto strzeże zakonu, jest synem roztropnym; ale kto karmi obżercę, czyni zelżywość ojcu swemu.
Whoso keepeth the law is a wise son; But he that is a companion of gluttons shameth his father.
8 Kto rozmnaża majętność swoję z lichwy i z płatu, temu ją zbiera, który ubogiemu szczodrze będzie dawał.
He that augmenteth his substance by interest and increase, Gathereth it for him that hath pity on the poor.
9 Kto odwraca ucho swe, aby nie słuchał zakonu, i modlitwa jego jest obrzydliwością.
He that turneth away his ear from hearing the law, Even his prayer is an abomination.
10 Kto zawodzi uprzejmych na drogę złą, w dół swój sam wpadnie; ale uprzejmi odziedziczą rzeczy dobre.
Whoso causeth the upright to go astray in an evil way, He shall fall himself into his own pit; But the perfect shall inherit good.
11 Mąż bogaty zda się sobie być mądrym; ale ubogi roztropny dochodzi go.
The rich man is wise in his own conceit; But the poor that hath understanding searcheth him out.
12 Gdy się radują sprawiedliwi, wielka jest sława; ale gdy powstawają niepobożni, kryje się człowiek.
When the righteous triumph, there is great glory; But when the wicked rise, men hide themselves.
13 Kto pokrywa przestępstwa swe, nie poszczęści mu się; ale kto je wyznaje i opuszcza, miłosierdzia dostąpi.
He that covereth his transgressions shall not prosper; But whoso confesseth and forsaketh them shall obtain mercy.
14 Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi; ale kto zatwardza serce swoje, wpada w złe.
Happy is the man that feareth alway; But he that hardeneth his heart shall fall into mischief.
15 Pan niezbożny, panujący nad ludem ubogim jest jako lew ryczący, i jako niedźwiedź głodny.
[As] a roaring lion, and a ranging bear, [So is] a wicked ruler over a poor people.
16 Książę bezrozumny wielkim jest drapieżcą: ale kto nienawidzi łakomstwa, przedłuży dni swoje.
The prince that lacketh understanding is also a great oppressor; [But] he that hateth covetousness shall prolong his days.
17 Człowieka, który gwałt czyni krwi ludzkiej, choćby i do dołu uciekał, nikt nie zatrzyma.
A man that is laden with the blood of any person Shall flee unto the pit; let no man stay him.
18 Kto chodzi w uprzejmości, zachowany będzie; ale przewrotny na drogach swoich oraz upadnie.
Whoso walketh uprightly shall be delivered; But he that is perverse in [his] ways shall fall at once.
19 Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, ubóstwem nasycony bywa.
He that tilleth his land shall have plenty of bread; But he that followeth after vain [persons] shall have poverty enough.
20 Mąż wierny przyczyni błogosławieństwa; ale kto się prędko chce zbogacić, nie bywa bez winy.
A faithful man shall abound with blessings; But he that maketh haste to be rich shall not be unpunished.
21 Mieć wzgląd na osobę, rzecz niedobra; bo nie jeden dla kęsa chleba staje się przewrotnym.
To have respect of persons is not good; Neither that a man should transgress for a piece of bread.
22 Prędko chce człowiek zazdrościwy zbogatnieć, a nie wie, iż nać niedostatek przyjdzie.
He that hath an evil eye hasteth after riches, And knoweth not that want shall come upon him.
23 Kto strofuje człowieka, większą potem łaskę znajduje, niż ten, co pochlebia językiem.
He that rebuketh a man shall afterward find more favor Than he that flattereth with the tongue.
24 Kto łupi ojca swego, albo matkę swoją, a mówi, iż to nie grzech: towarzyszem jest mężobójcy.
Whoso robbeth his father or his mother, and saith, It is no transgression, The same is the companion of a destroyer.
25 Wysokomyślny wszczyna zwadę; ale kto nadzieję ma w Panu, dostatek mieć będzie.
He that is of a greedy spirit stirreth up strife; But he that putteth his trust in Jehovah shall be made fat.
26 Kto ufa w sercu swem, głupi jest; ale kto sobie mądrze poczyna, ten ujdzie nieszczęścia.
He that trusteth in his own heart is a fool; But whoso walketh wisely, he shall be delivered.
27 Kto daje ubogiemu, nie będzie miał niedostatku; ale kto od niego odwraca oczy swe, wielkie przeklęstwa nań przyjdą.
He that giveth unto the poor shall not lack; But he that hideth his eyes shall have many a curse.
28 Gdy niepobożni powstawają, kryje się człowiek; ale gdy giną, sprawiedliwi się rozmnażają.
When the wicked rise, men hide themselves; But when they perish, the righteous increase.