< Przysłów 27 >
1 Nie chlub się ze dnia jutrzejszego; bo nie wiesz, coć przyniesie dzień dzisiejszy.
Beröm dig icke af morgondagen; ty du vetst icke hvad i dag hända kan.
2 Niechaj cię kto inny chwali, a nie usta twoje; obcy, a nie wargi twoje.
Låt en annan lofva dig, och icke din mun; en främmande, och icke dina egna läppar.
3 Ciężkić jest kamień, i piasek ważny; ale gniew głupiego cięższy, niż to oboje.
Stenen är svår, och sanden är tung; men ens dåras vrede är svårare än de både.
4 Okrutnyć jest gniew, i nagła popędliwość; ale przed zazdrością któż się ostoi?
Vrede är en grym ting, och harm är en storm; och ho kan bestå för afund?
5 Lepsza jest przymówka jawna, niżeli miłość skryta.
Uppenbara straff är bättre än hemlig kärlek.
6 Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego.
Älskarens slag äro trofast; men hatarens kyssande bedrägeligit.
7 Dusza nasycona i plastr miodu podepcze; ale głodnej duszy i gorzkość wszelaka słodka.
En mätt själ trampar väl på hannogskakona; men ene hungrogo själ är allt bittert sött.
8 Jako ptak odlatuje od gniazda swojego: tak człowiek odchodzi od miejsca swego.
Såsom en fogel, den ifrå sitt näste viker, alltså är den som ifrå sitt rum viker.
9 Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada.
Hjertat fröjdar sig af salvo och rökverk; men en vän är behagelig för själenes råds skull.
10 Przyjaciela twego, i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a do domu brata twego nie wchodź w dzień utrapienia twego; bo lepszy sąsiad bliski, niż brat daleki.
Din vän och dins faders vän förlåt icke, och gack icke uti dins broders hus, när dig illa går; ty en granne vid handena är bättre, än en broder långt borto.
11 Bądź mądrym, synu mój! a uweselaj serce moje, abym miał co odpowiedzieć temu, któryby mi urągał.
Var vis, min son, så gläder sig mitt hjerta, så vill jag svara honom, som mig försmäder.
12 Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada.
En vis man ser det onda, och gömmer sig undan; men de fåkunnige gå derigenom, och få skada.
13 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
Tag honom sin klädnad bort, som för en annan i borgan går, och panta honom för dens främmandes skull.
14 Temu, który przyjacielowi swemu wielkim głosem rano wstawając błogosławi, poczytane to będzie za przeklęstwo.
Den sin nästa med höga röst välsignar, och står bittida upp, det varder honom för en banno räknadt.
15 Kapanie ustawiczne w dzień gwałtownego deszczu, i żona swarliwa są sobie podobni;
En trätosam qvinna, och ett stadigt drypande då fast regnar, varda väl vid hvarannan liknad.
16 Kto ją kryje, kryje wiatr, a wonią wyda; jako olejek wonny w prawej ręce jego.
Den henne uppehåller, han håller väder, och vill fatta oljona med handene.
17 Żelazo żelazem bywa naostrzone; tak mąż zaostrza oblicze przyjaciela swego.
En knif hvetter den andra, och en man den andra.
18 Kto strzeże drzewa figowego, pożywa owocu jego; także kto strzeże pana swego, uczczony będzie.
Den sitt fikonaträ bevarar, han äter frukten deraf; och den sin herra bevarar, han varder ärad.
19 Jako się w wodzie twarz przeciwko twarzy ukazuje: tak serce człowiecze przeciw człowiekowi.
Lika som skuggen i vattnet är emot ansigtet; alltså är ens menniskos hjerta emot den andra.
20 Piekło i zatracenie nie mogą być nasycone; także i oczy ludzkie nasycić się nie mogą. (Sheol )
Helvetet och förderfvet varda aldrig full, och menniskornas ögon varda ock aldrig mätt. (Sheol )
21 Tygiel srebra a piec złota doświadcza, a człowieka wieść sławy jego.
En man varder igenom rosarens mun bepröfvad, såsom silfret i degelen, och guldet i ugnen.
22 Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego.
Om du stötte en dåra i mortare, med stötare, såsom gryn, så går dock hans galenskap icke ifrå honom.
23 Doglądaj pilnie dobytku twego, a miej pieczę o trzodach twoich.
Tag vara uppå ditt får, och låt vårda dig om din hjord;
24 Boć nie na wieki trwa bogactwo, ani korona od narodu do narodu.
Ty gods varar icke evinnerliga, och kronan varar icke till evig tid.
25 Gdy wzrasta trawa, a ukazują się zioła, tedy z gór siano zbierają.
Gräset är uppgånget, och hö är för handene, och på bergen varda örter församlade.
26 Owce będą na szaty twoje, a nagrodą polną kozły.
Lamben kläda dig, och bockarna gifva dig åkerhyrona.
27 Nadto dostatek mleka koziego na pokarm twój, na pokarm domu twego, i na pożywienie dziewek twoich.
Du hafver getamjölk nog till dins hus spis, och till dina tjenarinnors födo.