Przysłów 27
1 Nie chlub się ze dnia jutrzejszego; bo nie wiesz, coć przyniesie dzień dzisiejszy.
NO te jactes del día de mañana; porque no sabes qué dará de sí el día.
2 Niechaj cię kto inny chwali, a nie usta twoje; obcy, a nie wargi twoje.
Alábete el extraño, y no tu boca; el ajeno, y no tus labios.
3 Ciężkić jest kamień, i piasek ważny; ale gniew głupiego cięższy, niż to oboje.
Pesada es la piedra, y la arena pesa; mas la ira del necio es más pesada que ambas cosas.
4 Okrutnyć jest gniew, i nagła popędliwość; ale przed zazdrością któż się ostoi?
Cruel es la ira, é impetuoso el furor; mas ¿quién parará delante de la envidia?
5 Lepsza jest przymówka jawna, niżeli miłość skryta.
Mejor es reprensión manifiesta que amor oculto.
6 Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego.
Fieles son las heridas del que ama; pero importunos los besos del que aborrece.
7 Dusza nasycona i plastr miodu podepcze; ale głodnej duszy i gorzkość wszelaka słodka.
El alma harta huella el panal de miel; mas al alma hambrienta todo lo amargo es dulce.
8 Jako ptak odlatuje od gniazda swojego: tak człowiek odchodzi od miejsca swego.
Cual ave que se va de su nido, tal es el hombre que se va de su lugar.
9 Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada.
El ungüento y el perfume alegran el corazón: y el amigo al hombre con el cordial consejo.
10 Przyjaciela twego, i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a do domu brata twego nie wchodź w dzień utrapienia twego; bo lepszy sąsiad bliski, niż brat daleki.
No dejes á tu amigo, ni al amigo de tu padre; ni entres en casa de tu hermano el día de tu aflicción: mejor es el vecino cerca que el hermano lejano.
11 Bądź mądrym, synu mój! a uweselaj serce moje, abym miał co odpowiedzieć temu, któryby mi urągał.
Sé sabio, hijo mío, y alegra mi corazón, y tendré qué responder al que me deshonrare.
12 Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada.
El avisado ve el mal, [y] escóndese; [mas] los simples pasan, [y] llevan el daño.
13 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
Quítale su ropa al que fió al extraño; y [al que fió] á la extraña, tómale prenda.
14 Temu, który przyjacielowi swemu wielkim głosem rano wstawając błogosławi, poczytane to będzie za przeklęstwo.
El que bendice á su amigo en alta voz, madrugando de mañana, por maldición se le contará.
15 Kapanie ustawiczne w dzień gwałtownego deszczu, i żona swarliwa są sobie podobni;
Gotera continua en tiempo de lluvia, y la mujer rencillosa, son semejantes:
16 Kto ją kryje, kryje wiatr, a wonią wyda; jako olejek wonny w prawej ręce jego.
El que pretende contenerla, arresta el viento: ó el aceite en su mano derecha.
17 Żelazo żelazem bywa naostrzone; tak mąż zaostrza oblicze przyjaciela swego.
Hierro con hierro se aguza; y el hombre aguza el rostro de su amigo.
18 Kto strzeże drzewa figowego, pożywa owocu jego; także kto strzeże pana swego, uczczony będzie.
El que guarda la higuera, comerá su fruto; y el que guarda á su señor, será honrado.
19 Jako się w wodzie twarz przeciwko twarzy ukazuje: tak serce człowiecze przeciw człowiekowi.
Como un agua se parece á otra, así el corazón del hombre al otro.
20 Piekło i zatracenie nie mogą być nasycone; także i oczy ludzkie nasycić się nie mogą. (Sheol h7585)
El sepulcro y la perdición nunca se hartan: así los ojos del hombre nunca están satisfechos. (Sheol h7585)
21 Tygiel srebra a piec złota doświadcza, a człowieka wieść sławy jego.
El crisol [prueba] la plata, y la hornaza el oro: y al hombre la boca del que lo alaba.
22 Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego.
Aunque majes al necio en un mortero entre granos de trigo á pisón majados, no se quitará de él su necedad.
23 Doglądaj pilnie dobytku twego, a miej pieczę o trzodach twoich.
Considera atentamente el aspecto de tus ovejas; pon tu corazón á tus rebaños:
24 Boć nie na wieki trwa bogactwo, ani korona od narodu do narodu.
Porque las riquezas no son para siempre; ¿y [será] la corona para perpetuas generaciones?
25 Gdy wzrasta trawa, a ukazują się zioła, tedy z gór siano zbierają.
Saldrá la grama, aparecerá la hierba, y segaránse las hierbas de los montes.
26 Owce będą na szaty twoje, a nagrodą polną kozły.
Los corderos para tus vestidos, y los cabritos para el precio del campo:
27 Nadto dostatek mleka koziego na pokarm twój, na pokarm domu twego, i na pożywienie dziewek twoich.
Y abundancia de leche de las cabras para tu mantenimiento, y para mantenimiento de tu casa, y para sustento de tus criadas.
