Przysłów 27
1 Nie chlub się ze dnia jutrzejszego; bo nie wiesz, coć przyniesie dzień dzisiejszy.
No te jactes del mañana, Pues no sabes lo que traerá el día.
2 Niechaj cię kto inny chwali, a nie usta twoje; obcy, a nie wargi twoje.
Alábete el otro y no tu propia boca, El extraño, y no tus propios labios.
3 Ciężkić jest kamień, i piasek ważny; ale gniew głupiego cięższy, niż to oboje.
Pesada es la piedra, y la arena pesa, Pero la incitación de un necio es más pesada que ambas.
4 Okrutnyć jest gniew, i nagła popędliwość; ale przed zazdrością któż się ostoi?
Cruel es la ira e impetuoso el furor, Pero ¿quién puede mantenerse en pie ante la envidia?
5 Lepsza jest przymówka jawna, niżeli miłość skryta.
Mejor es reprensión manifiesta, Que amor oculto.
6 Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego.
Leales son las heridas de un amigo, Pero engañosos los besos del que odia.
7 Dusza nasycona i plastr miodu podepcze; ale głodnej duszy i gorzkość wszelaka słodka.
La persona saciada pisotea el panal, Pero para la hambrienta, hasta lo amargo [le] es dulce.
8 Jako ptak odlatuje od gniazda swojego: tak człowiek odchodzi od miejsca swego.
Cual ave que se va de su nido, Así es el hombre que se va de su lugar.
9 Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada.
Los ungüentos y los vinos alegran el corazón, Así el consejo de un hombre es dulce para su amigo.
10 Przyjaciela twego, i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a do domu brata twego nie wchodź w dzień utrapienia twego; bo lepszy sąsiad bliski, niż brat daleki.
No abandones a tu amigo, ni al amigo de tu padre, Ni vayas a casa de tu hermano en el día de tu aflicción. Mejor es el vecino cerca que el hermano lejos.
11 Bądź mądrym, synu mój! a uweselaj serce moje, abym miał co odpowiedzieć temu, któryby mi urągał.
Sé sabio, hijo mío, y alegra mi corazón, Así tendré que responder al que me ultraje.
12 Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada.
El prudente ve el mal y se aparta, Pero los ingenuos siguen, y reciben el daño.
13 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
Quítale la ropa al que sale fiador de un extraño, Y tómale prenda al que confía en la mujer extraña.
14 Temu, który przyjacielowi swemu wielkim głosem rano wstawając błogosławi, poczytane to będzie za przeklęstwo.
Al que bendice a su prójimo de madrugada a gritos Por maldición se le contará.
15 Kapanie ustawiczne w dzień gwałtownego deszczu, i żona swarliwa są sobie podobni;
Una gotera continua en tiempo de lluvia Y una esposa pendenciera son iguales.
16 Kto ją kryje, kryje wiatr, a wonią wyda; jako olejek wonny w prawej ręce jego.
Pretender refrenarla es como refrenar el viento, O sujetar aceite en la mano derecha.
17 Żelazo żelazem bywa naostrzone; tak mąż zaostrza oblicze przyjaciela swego.
El hierro con el hierro se afila. Así estimula el hombre el semblante de su amigo.
18 Kto strzeże drzewa figowego, pożywa owocu jego; także kto strzeże pana swego, uczczony będzie.
El que cuida su higuera comerá higos, Y el que atiende los intereses de su ʼadón recibirá honores.
19 Jako się w wodzie twarz przeciwko twarzy ukazuje: tak serce człowiecze przeciw człowiekowi.
Como el rostro se refleja en el agua, Así el corazón del hombre refleja al hombre.
20 Piekło i zatracenie nie mogą być nasycone; także i oczy ludzkie nasycić się nie mogą. (Sheol h7585)
El Seol y el Abadón no se sacian jamás. Así los ojos del hombre nunca se sacian. (Sheol h7585)
21 Tygiel srebra a piec złota doświadcza, a człowieka wieść sławy jego.
El crisol prueba la plata y la hornaza el oro, Y al hombre, la boca del que lo alaba.
22 Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego.
Aunque machaques al necio con el pisón del mortero entre el grano partido, Su necedad no se apartará de él.
23 Doglądaj pilnie dobytku twego, a miej pieczę o trzodach twoich.
Observa bien la condición de tus ovejas, Atiende tus rebaños.
24 Boć nie na wieki trwa bogactwo, ani korona od narodu do narodu.
Porque las riquezas no duran para siempre, Ni se transmite una corona de generación en generación.
25 Gdy wzrasta trawa, a ukazują się zioła, tedy z gór siano zbierają.
Salen las verduras, aparece el retoño Y los vegetales de las montañas son cosechados.
26 Owce będą na szaty twoje, a nagrodą polną kozły.
Las ovejas proveen tu ropa, Y las cabras el precio del campo,
27 Nadto dostatek mleka koziego na pokarm twój, na pokarm domu twego, i na pożywienie dziewek twoich.
Las cabras proveen leche para tu alimento, Para el alimento de tu casa y el sustento de tus esclavas.
