Przysłów 27
1 Nie chlub się ze dnia jutrzejszego; bo nie wiesz, coć przyniesie dzień dzisiejszy.
No te jactes del día de mañana, ya que no sabes qué dará de sí el día (siguiente).
2 Niechaj cię kto inny chwali, a nie usta twoje; obcy, a nie wargi twoje.
Alábete otro, y no tu boca; un extraño, y no tus labios.
3 Ciężkić jest kamień, i piasek ważny; ale gniew głupiego cięższy, niż to oboje.
Pesada es la piedra, y una carga la arena, pero más gravosa que ambas cosas es la ira del necio.
4 Okrutnyć jest gniew, i nagła popędliwość; ale przed zazdrością któż się ostoi?
Cruel es la cólera e impetuoso el furor; pero, ¿quién es capaz de suprimir los celos?
5 Lepsza jest przymówka jawna, niżeli miłość skryta.
Más vale una reprensión abierta que una amistad que no se manifiesta.
6 Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego.
Son sinceras las heridas hechas por quien ama, pero engañosos los besos del que odia.
7 Dusza nasycona i plastr miodu podepcze; ale głodnej duszy i gorzkość wszelaka słodka.
El harto pisotea el panal, para el hambriento todo lo amargo es dulce.
8 Jako ptak odlatuje od gniazda swojego: tak człowiek odchodzi od miejsca swego.
Como ave que se aleja de su nido, así es el hombre que abandona su lugar.
9 Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada.
Como perfumes e incienso deleitan el corazón, así el alma encuentra dulzura en el consejo de un amigo.
10 Przyjaciela twego, i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a do domu brata twego nie wchodź w dzień utrapienia twego; bo lepszy sąsiad bliski, niż brat daleki.
No abandones a tu amigo, ni al amigo de tu padre, y en el día de tu dolor no vayas a la casa de tu hermano. Más vale vecino cercano que hermano lejano.
11 Bądź mądrym, synu mój! a uweselaj serce moje, abym miał co odpowiedzieć temu, któryby mi urągał.
Sé sabio, hijo mío, y alegra mi corazón; para que pueda yo responder a quien me afrenta.
12 Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada.
El hombre cauto divisa el peligro y se esconde; el incauto sigue adelante y sufre el daño.
13 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
Quítale el vestido, pues salió de fiador por otro, y tómale prenda para satisfacer a la mujer extraña.
14 Temu, który przyjacielowi swemu wielkim głosem rano wstawając błogosławi, poczytane to będzie za przeklęstwo.
Bendecir al amigo a grandes voces y muy de mañana, es reputado como una maldición.
15 Kapanie ustawiczne w dzień gwałtownego deszczu, i żona swarliwa są sobie podobni;
Gotera continua en tiempo de lluvia, y mujer rencillosa, cosa igual;
16 Kto ją kryje, kryje wiatr, a wonią wyda; jako olejek wonny w prawej ręce jego.
querer guardarla es guardar los vientos, y retener en la mano el aceite.
17 Żelazo żelazem bywa naostrzone; tak mąż zaostrza oblicze przyjaciela swego.
Hierro con hierro se aguza; así un hombre aguza a otro.
18 Kto strzeże drzewa figowego, pożywa owocu jego; także kto strzeże pana swego, uczczony będzie.
Quien cultiva una higuera comerá su fruto; quien cuida a su señor será honrado.
19 Jako się w wodzie twarz przeciwko twarzy ukazuje: tak serce człowiecze przeciw człowiekowi.
Como en el agua rostro (corresponde) a rostro, así el corazón del hombre al hombre.
20 Piekło i zatracenie nie mogą być nasycone; także i oczy ludzkie nasycić się nie mogą. (Sheol h7585)
El scheol y el abismo no se sacian nunca; así tampoco los ojos del hombre. (Sheol h7585)
21 Tygiel srebra a piec złota doświadcza, a człowieka wieść sławy jego.
El crisol prueba la plata, la hornaza el oro; así le prueba al hombre la boca que le alaba.
22 Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego.
Aunque majares al necio en un mortero, como se maja el trigo con el pisón, no por eso se apartará de él su necedad.
23 Doglądaj pilnie dobytku twego, a miej pieczę o trzodach twoich.
Conoce bien tus ovejas y cuida de tus rebaños,
24 Boć nie na wieki trwa bogactwo, ani korona od narodu do narodu.
porque no duran siempre las riquezas, ni la corona de generación en generación.
25 Gdy wzrasta trawa, a ukazują się zioła, tedy z gór siano zbierają.
Brota el pasto, aparece la hierba y se recoge el heno de los montes;
26 Owce będą na szaty twoje, a nagrodą polną kozły.
entonces los corderos te darán el vestido, los cabritos el precio del campo,
27 Nadto dostatek mleka koziego na pokarm twój, na pokarm domu twego, i na pożywienie dziewek twoich.
y las cabras leche en abundancia para tu alimento, para el sustento de tu casa y la vida de tus criadas.
