Przysłów 27

1 Nie chlub się ze dnia jutrzejszego; bo nie wiesz, coć przyniesie dzień dzisiejszy.

Ros dig ikke af den Dag i Morgen; thi du ved ikke, hvad Dagen vil føde.

2 Niechaj cię kto inny chwali, a nie usta twoje; obcy, a nie wargi twoje.

Lad en fremmed rose dig og ikke din egen Mund; en anden og ikke dine egne Læber!

3 Ciężkić jest kamień, i piasek ważny; ale gniew głupiego cięższy, niż to oboje.

Stenen er svar, og Sandet er tungt; men Daarens Fortørnelse er svarere end begge.

4 Okrutnyć jest gniew, i nagła popędliwość; ale przed zazdrością któż się ostoi?

Hidsighed er grum, og Vrede strømmer over; men hvo kan staa for Skinsyge?

5 Lepsza jest przymówka jawna, niżeli miłość skryta.

Aabenbar Irettesættelse er bedre end skjult Kærlighed.

6 Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego.

Saar af en Elsker ere vel mente, men den hadefuldes Kys ere rigelige.

7 Dusza nasycona i plastr miodu podepcze; ale głodnej duszy i gorzkość wszelaka słodka.

En mæt Sjæl vrager Honningkage; men alt besk er sødt for en hungrig Sjæl.

8 Jako ptak odlatuje od gniazda swojego: tak człowiek odchodzi od miejsca swego.

Ligesom en Spurv, der flagrer om borte fra sin Rede, saa er en Mand, der vanker omkring borte fra sit Sted.

9 Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada.

Olie og Røgelse glæde Hjertet, og en Vens Sødhed glæder, naar den kommer fra hans Sjæls Raad.

10 Przyjaciela twego, i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a do domu brata twego nie wchodź w dzień utrapienia twego; bo lepszy sąsiad bliski, niż brat daleki.

Forlad ikke din Ven og din Faders Ven, og gak ikke i din Broders Hus paa din Nøds Dag; bedre er en Nabo nær hos end en Broder langt borte.

11 Bądź mądrym, synu mój! a uweselaj serce moje, abym miał co odpowiedzieć temu, któryby mi urągał.

Vær viis, min Søn! og glæd mit Hjerte, paa det jeg kan svare den, som forhaaner mig.

12 Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada.

Den kloge saa Ulykken og skjulte sig; men de uerfarne gik frem og maatte bøde.

13 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.

Naar en gaar i Borgen for en fremmed, tag saa hans Klæder, og tag Pant af ham for den fremmede Kvindes Skyld.

14 Temu, który przyjacielowi swemu wielkim głosem rano wstawając błogosławi, poczytane to będzie za przeklęstwo.

Hvo som velsigner sin Næste med høj Røst aarle om Morgenen, ham skal det regnes for en Forbandelse.

15 Kapanie ustawiczne w dzień gwałtownego deszczu, i żona swarliwa są sobie podobni;

Et vedholdende Tagdryp paa en Regndag og en trættekær Kvinde ligne hinanden.

16 Kto ją kryje, kryje wiatr, a wonią wyda; jako olejek wonny w prawej ręce jego.

Hver som søger at skjule hende, skjuler Vind, og hans højre Haand griber i Olie.

17 Żelazo żelazem bywa naostrzone; tak mąż zaostrza oblicze przyjaciela swego.

Jern skærpes ved Jern, og en Mand skærpes over for hans Næstes Ansigt.

18 Kto strzeże drzewa figowego, pożywa owocu jego; także kto strzeże pana swego, uczczony będzie.

Hvo, som bevarer et Figentræ, skal æde Frugt deraf, og hvo der tager Vare paa sin Herre, skal æres.

19 Jako się w wodzie twarz przeciwko twarzy ukazuje: tak serce człowiecze przeciw człowiekowi.

Ligesom i Vandet Ansigt er imod Ansigt, saa er et Menneskes Hjerte imod et Menneske.

20 Piekło i zatracenie nie mogą być nasycone; także i oczy ludzkie nasycić się nie mogą. (Sheol h7585)

Dødsriget og Afgrunden kunne ikke mættes, saa kunne og Menneskens Øjne ikke mættes. (Sheol h7585)

21 Tygiel srebra a piec złota doświadcza, a człowieka wieść sławy jego.

Diglen er til Sølvet og Ovnen til Guldet, og en Mand prøves efter, hvad han roser.

22 Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego.

Dersom du vilde støde en Daare i Morteren med Støderen midt iblandt Gryn, skal hans Daarskab dog ikke vige fra ham.

23 Doglądaj pilnie dobytku twego, a miej pieczę o trzodach twoich.

Du skal grant kende dine Faars Udseende; sæt din Hu til Hjordene!

24 Boć nie na wieki trwa bogactwo, ani korona od narodu do narodu.

Thi Gods er ikke evindelig, og mon en Krone varer. Ira Slægt til Slægt?

25 Gdy wzrasta trawa, a ukazują się zioła, tedy z gór siano zbierają.

Naar Høet er bortført, saa lader Græsset sig se igen, og Urterne paa Bjergene sankes.

26 Owce będą na szaty twoje, a nagrodą polną kozły.

Lammene ere til dine Klæder, og Bukke ere en Ager værd.

27 Nadto dostatek mleka koziego na pokarm twój, na pokarm domu twego, i na pożywienie dziewek twoich.

Og du har Gedemælk nok til Føde for dig, til Føde for dit Hus, og Livs Ophold til dine Piger.