Przysłów 26
1 Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
Såsom snö icke hör till sommaren och regn icke till skördetiden, så höves det ej heller att dåren får ära.
2 Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
Såsom sparven far sin kos, och såsom svalan flyger bort, så far en oförtjänt förbannelse förbi.
3 Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
Piskan för hästen, betslet för åsnan och riset för dårarnas rygg!
4 Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
Svara icke dåren efter hans oförnuft, så att du icke själv bliver honom lik.
5 Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
Svara dåren efter hans oförnuft, för att han icke må tycka sig vara vis.
6 Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
Den som sänder bud med en dåre, han hugger själv av sig fötterna, och får olycka till dryck.
7 Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
Lika den lames ben, som hänga kraftlösa ned, äro ordspråk i dårars mun.
8 Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
Såsom att binda slungstenen fast vid slungan, så är det att giva ära åt en dåre.
9 Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
Såsom när en törntagg kommer i en drucken mans hand, så är det med ordspråk i dårars mun.
10 Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
En mästare gör själv allt, men dåren lejer, och lejer vem som kommer.
11 Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
Lik en hund som vänder åter till i sina spyor dåre som på nytt begynner sitt oförnuft.
12 Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
Ser du en man som tycker sig själv vara vis, det är mer hopp om en dåre än om honom.
13 Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
Den late säger: "Ett vilddjur är på vägen, ja, ett lejon är på gatorna.
14 Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
Dörren vänder sig på sitt gångjärn, och den late vänder sig i sin säng.
15 Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
Den late sticker sin hand i fatet, men finner det mödosamt att föra den åter till munnen.
16 Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
Den late tycker sig vara vis, mer än sju som giva förståndiga svar.
17 Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
Lik en som griper en hund i öronen är den som förivrar sig vid andras kiv, där han går fram.
18 Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
Lik en rasande, som slungar ut brandpilar och skjuter och dödar,
19 Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
är en man som bedrager sin nästa och sedan säger: "Jag gjorde det ju på skämt."
20 Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
När veden tager slut, slocknar elden. och när örontasslaren är borta, stillas trätan.
21 Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
Såsom glöd kommer av kol, och eld av ved, så upptändes kiv av en trätgirig man.
22 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
Örontasslarens ord äro såsom läckerbitar och tränga ned till hjärtats innandömen.
23 Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
Såsom silverglasering på ett söndrigt lerkärl äro kärleksglödande läppar, där hjärtat är ondskefullt.
24 Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
En fiende förställer sig i sitt tal, men i sitt hjärta bär han på svek.
25 Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
Om han gör sin röst ljuvlig, så tro honom dock icke, ty sjufaldig styggelse är i hans hjärta.
26 Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
Hatet brukar list att fördölja sig med, men den hatfulles ondska varder dock uppenbar i församlingen.
27 Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
Den som gräver en grop, han faller själv däri, och den som vältrar upp en sten, på honom rullar den tillbaka.
28 Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
En lögnaktig tunga hatar dem hon har krossat, och en hal mun kommer fall åstad.
